الباب الحادی عشر (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

ابومنصور جمال‌الدین، حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی (۶۴۸-۷۲۶ قمری) معروف به علامه حلّی، از علمای شیعه قرن هفتم و هشتم قمری است.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۳۹۶.</ref> مناظرات و آثار او موجب گرایش [[اولجایتو|سلطان محمد خدا بنده]] به [[شیعه|تشیع]] و رواج مذهب شیعه در ایران گردید.<ref>خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۸۱.</ref> علامه حلی دارای تالیفات بسیاری در علوم [[فقه]]، [[اصول فقه|اصول]]، [[کلام اسلامی|عقاید]]، [[فلسفه اسلامی|فلسفه]]، [[منطق]]، کتب ا[[دعا|دعیه]] و... است از جمله [[تبصرة المتعلمین فی احکام الدین (کتاب)|تبصرة المتعلمین فی احکام الدین]]، [[کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد (کتاب)|کشف المراد]]، [[نهج الحق و کشف الصدق (کتاب)|نهج الحق و کشف الصدق]]، باب حادی عشر، [[خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال (کتاب)|خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال]]، [[الجوهر النضید (کتاب)|الجوهر النضید]].<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۴۰۳.</ref> او نخستین کسی بود که به علت فضل و دانش بسیارش با لقب [[آیت‌الله|آیت الله]] خوانده شد.<ref>مولوی، [https://www.cgie.org.ir/fa/article/222486/ «آیت‌الله]»، سایت دائره المعارف بزرگ اسلامی.</ref>

کتاب باب حادی عشر باب یازدهمِ [[کتاب منهاج الصلاح فی اختصار المصباح]] است که بطور جداگانه چاپ شده است.<ref>میردامادی، مقدمه منهاج الصلاح فی اختصار المصباح، 1430ش، ص31.</ref> این کتاب خلاصه [[مصباح المتهجد (کتاب)|کتاب مصباح المتهجد]] اثر [[شیخ طوسی]] در مورد [[دعا|دعاها]]، اعمال و عبادات وارد شده از [[چهارده معصوم|معصومین(ع)]] در ده باب است. [[علامه حلی]] به درخواست محمد بن محمد قوهدی کتاب مصباح را با همان چینش خلاصه کرد.<ref>میردامادی، مقدمه منهاج الصلاح فی اختصار المصباح، 1430ش، ص31.</ref> به گفته [[مقداد بن عبدالله حلی|فاضل مقداد]] در مقدمه [[النافع یوم الحشر فی شرح الباب الحادی عشر (کتاب)|کتاب النافع یوم الحشر]] به جهت اینکه شناخت معبود مقدم بر شناخت دعا و عبادت او است علامه حلی بابی در [[اصول دین]] و شناخت خداوند به آن افزود و آن را باب یازدهم با عنوان «شناخت اصول دینی که بر تمام مکلفین واجب است» قرار داد.<ref>فاضل مقداد، النافع یوم الحشر فی شرح الباب الحادی عشر، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، 1370ش.</ref>