پرش به محتوا

مقام ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۳
خط ۱۹: خط ۱۹:
این سنگ در کنار [[ حجرالاسود|حَجَرُ الْاَسوَد]] از سنگ‌های مقدس و بهشتی دانسته شده<ref>طبرسی، مجمع البیان، بیروت،‌ دار احیاء التراث العربی، ج۱، ص۲۰۳؛ ازرقی، اخبار مکه، ۱۴۰۳ ق، ج۲، ص۲۹.</ref>. حضرت ابراهیم(ع) و اسماعیل(ع) در حالی به [[نماز]] می‌ایستادند که این سنگ مابین آنها و کعبه قرار می‌گرفت. [[رسول خدا(ص)]] نیز در [[مکه]] به همین کیفیت نماز می‌خواندند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، دار احیاء التراث العربی، ج۱، ص۲۰۳؛ ازرقی، اخبار مکه، ۱۴۰۳ق.، ج۲، ص۲۹.</ref>  
این سنگ در کنار [[ حجرالاسود|حَجَرُ الْاَسوَد]] از سنگ‌های مقدس و بهشتی دانسته شده<ref>طبرسی، مجمع البیان، بیروت،‌ دار احیاء التراث العربی، ج۱، ص۲۰۳؛ ازرقی، اخبار مکه، ۱۴۰۳ ق، ج۲، ص۲۹.</ref>. حضرت ابراهیم(ع) و اسماعیل(ع) در حالی به [[نماز]] می‌ایستادند که این سنگ مابین آنها و کعبه قرار می‌گرفت. [[رسول خدا(ص)]] نیز در [[مکه]] به همین کیفیت نماز می‌خواندند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، دار احیاء التراث العربی، ج۱، ص۲۰۳؛ ازرقی، اخبار مکه، ۱۴۰۳ق.، ج۲، ص۲۹.</ref>  


بر اساس منابع تاریخی، تا زمان [[خلیفه دوم]] این سنگ بر روی زمین قرار داشت. در زمان وی جاری‌شدن سیلی که «اُمِّ اَشهَل» نام گرفت {{یاد|در زمان خلافت عمر بن خطاب، از جانب شمال مکّه سیلی داخل مسجدالحرام شد، این سیل امّ نهشل دختر عبید بن سعید بن عاص بن امیّه را با خود برد و در پایین مکّه، جسد او یافت شد. این سیل را به نام او، «امّ نهشل» نامیده اند.}} این سنگ را تا مسافت زیادی جابجا کرد و خلیفه برای سنگ، پایه‌ای در جای قبلی خود ساخت.<ref>اخبار مکه، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، ۱۳۶۸ش. ج۲، ص۳۲۷.</ref> در قرن دوم هجری سنگ مقام که از چندجا شکسته شده بود را با نقره به هم متصل نموده و روکشی از طلا برای آن قرار دادند. بعدها برای حفاظت بیشتر، گنبدی با چهار پنجره از آهن بر روی آن ساختند. تا سال ۱۳۴۶ش ساختمانی چوبی به ابعاد ۳ در ۶ متر بر روی مقام وجود داشت که برای طواف‌کنندگان ایجاد زحمت می‌کرد. دولت سعودی تصمیم داشت مقام را به نزدیکی [[باب بنی‌شیبه]] منتقل کند اما به دلیل مخالفت عمومی عالمان مسلمان، جای مقام ابراهیم تغییر نکرد و استوانه فلزی طلایی رنگی بر روی آن قرار گرفت.<ref>[http://hajj.ir/99/3552 مقام ابراهیم]، سایت حج.</ref><ref>التاریخ القویم، ج۴، ص۵۲</ref> از شیشه‌های اطراف این استوانه می‌توان سنگ مقام و جای پاها که هم اکنون با نقره پوشانده شده را مشاهده کرد.<ref>سائد بکداش، فضل الحجرالاسود و مقام ابراهیم، صص۱۰۵-۱۰۴.</ref> مقام ابراهیم حدود ۱۳ متر از کعبه فاصله دارد.
بر اساس منابع تاریخی، تا زمان [[خلیفه دوم]] این سنگ بر روی زمین قرار داشت. در زمان وی جاری‌شدن سیلی که «اُمِّ نشهَل» نام گرفت {{یاد|در زمان خلافت عمر بن خطاب، از جانب شمال مکّه سیلی داخل مسجدالحرام شد، این سیل امّ نهشل دختر عبید بن سعید بن عاص بن امیّه را با خود برد و در پایین مکّه، جسد او یافت شد. این سیل را به نام او، «امّ نهشل» نامیده اند. العسقلاني، الإصابة في تمييز الصحابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۴۸۴.}} این سنگ را تا مسافت زیادی جابجا کرد و خلیفه برای سنگ، پایه‌ای در جای قبلی خود ساخت.<ref>اخبار مکه، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، ۱۳۶۸ش. ج۲، ص۳۲۷.</ref> در قرن دوم هجری سنگ مقام که از چندجا شکسته شده بود را با نقره به هم متصل نموده و روکشی از طلا برای آن قرار دادند. بعدها برای حفاظت بیشتر، گنبدی با چهار پنجره از آهن بر روی آن ساختند. تا سال ۱۳۴۶ش ساختمانی چوبی به ابعاد ۳ در ۶ متر بر روی مقام وجود داشت که برای طواف‌کنندگان ایجاد زحمت می‌کرد. دولت سعودی تصمیم داشت مقام را به نزدیکی [[باب بنی‌شیبه]] منتقل کند اما به دلیل مخالفت عمومی عالمان مسلمان، جای مقام ابراهیم تغییر نکرد و استوانه فلزی طلایی رنگی بر روی آن قرار گرفت.<ref>[http://hajj.ir/99/3552 مقام ابراهیم]، سایت حج.</ref><ref>التاریخ القویم، ج۴، ص۵۲</ref> از شیشه‌های اطراف این استوانه می‌توان سنگ مقام و جای پاها که هم اکنون با نقره پوشانده شده را مشاهده کرد.<ref>سائد بکداش، فضل الحجرالاسود و مقام ابراهیم، صص۱۰۵-۱۰۴.</ref> مقام ابراهیم حدود ۱۳ متر از کعبه فاصله دارد.


ايرانيان برابر مقام ابراهيم به سوی کعبه نماز می‌خوانند؛ یعنی جهت جغرافیایی ایران به سمت [[قبله]]، در زاویه  میان حجر الاسود و [[رکن عراقی]] است.<ref>جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۱ش، ص۱۰۰.</ref>
ايرانيان برابر مقام ابراهيم به سوی کعبه نماز می‌خوانند؛ یعنی جهت جغرافیایی ایران به سمت [[قبله]]، در زاویه  میان حجر الاسود و [[رکن عراقی]] است.<ref>جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۱ش، ص۱۰۰.</ref>
۱۷٬۴۸۳

ویرایش