گریه بر حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

==مفهوم و جایگاه==

گریه بر حسین(ع) گریستن بر مظلومیت و مصیبت‌هایی است که در جریان [[واقعه کربلا|حادثه عاشورا]] بر [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] و [[فهرست اصحاب امام حسین(ع)|یاران]] وی وارد گردید.<ref>گروهی از تاریخ‌پژوهان، تاریخ قیام و مقتل جامع سیدالشهدا، ۱۳۹۵ش، ج۲، ص۳۲۳.</ref> در [[حدیث|احادیث معصومان(ع)]] نسبت به گریستن بر مصائب امام حسین(ع) تأکید شده<ref>شیخ صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ق، ص۱۳۰؛ بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۴۴، ص۲۷۸.</ref> و پاداش فراوانی برای این عمل ذکر گردیده است.<ref>حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۰۱.</ref>

از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نقل شده که [[امام سجاد علیه‌السلام|علی بن حسین(ع)]] بیست سال بر مصیبت پدرش گریست و هر وقت غذایی جلوی او می‌گذاشتند، گریه می‌کرد.<ref>ابن‌شهر آشوب، مناقب آل أبی طالب، ۱۳۷۸ش، ج۴، ص۱۶۵.</ref> او در پاسخ به یکی از غلامان که از این موضوع اظهار نگرانی می‌کرد، فرمود: هرگاه کشته شدن فرزندان [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(ع)]] را به یاد می‌آورم، بی‌اختیار بغض گلویم را می‌گیرد و و اشکم جاری می‌شود.<ref>ابن‌شهر آشوب، مناقب آل أبی طالب، ۱۳۷۸ش، ج۴، ص۱۶۵.</ref>