۱۷٬۱۹۲
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| مکان نزول = | | مکان نزول = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|درباره = | |درباره = [[کشتن قبطی]] | ||
| سایر = | | سایر = | ||
| آیات مرتبط = | | آیات مرتبط = | ||
}} | }} | ||
'''آیه ۱۵ سوره قصص''' به [[کشتن قبطی|کشتهشدن مرد قِبطی توسط موسی(ع)]] پرداخته است.<ref>طیب، اطيب | '''آیه ۱۵ سوره قصص''' به [[کشتن قبطی|کشتهشدن مرد قِبطی توسط موسی(ع)]] پرداخته است.<ref>طیب، اطيب البيان، ۱۳۷۸ش، ج۱۰، ص۲۱۴.</ref> | ||
[[موسی (پیامبر)|موسی(ع)]] را از نظر بدنی مردی قدرتمند گفتهاند.<ref>فضل الله، تفسير من وحي القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۷، ص۲۷۵.</ref> او روزی وارد شهر گردید و [[قرآن]] این ورود را با توصیف «عَلى حِينِ غَفْلَةٍ مِنْ أَهْلِها؛ هنگامی که اهل شهر در غفلت بودند» یاد کرده است.<ref>سوره قصص، آیه ۱۵.</ref> مقصود از این تعبیر را اوقات خاصی از روز یا شب<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۴۱.</ref> یا یک مناسبت خاص<ref>مدرسی، من هدى القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۲۷۶.</ref> دانستهاند که مردم شهر كسب و كار خود را تعطيل كرده بودند.[[پرونده:Moses v ghebti.jpg|بندانگشتی|190px|کشتن قبطی توسط موسی(ع)]]براساس آیه ۱۵ سوره قصص، موسی(ع) با صحنه درگیری دو نفر مواجه شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۵۳ش، ج۱۶، ص۵۴.</ref> قرآن یکی را با تعبیر «من شِيعَتِهِ؛ از پیروان او»<ref>سوره قصص، آیه ۱۵.</ref> یاد کرده که او را از [[بنیاسرائیل]] دانستهاند.<ref>مدرسی، من هدى القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۲۷۷.</ref> موسى از همان زمان ارتباطهايى با بنى اسرائيل برقرار كرده بود و تعبیر پیرو موسی اشاره به همین دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۴۲.</ref> فرد دیگر با تعبیر «من عَدُوِّهِ؛ از دشمنانش»<ref>سوره قصص، آیه ۱۵.</ref> یاد شده که آن را از قبطیان (ساکنان مصر، پیرو فرعون و دشمن بنیاسرائیل<ref>عمادزاده، قصص الانبیاء، ۱۳۸۰ش، ص ۵۱۵-۵۲۱.</ref>) دانستهاند.<ref>مدرسی، من هدى القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۲۷۷.</ref> | [[موسی (پیامبر)|موسی(ع)]] را از نظر بدنی مردی قدرتمند گفتهاند.<ref>فضل الله، تفسير من وحي القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۷، ص۲۷۵.</ref> او روزی وارد شهر گردید و [[قرآن]] این ورود را با توصیف «عَلى حِينِ غَفْلَةٍ مِنْ أَهْلِها؛ هنگامی که اهل شهر در غفلت بودند» یاد کرده است.<ref>سوره قصص، آیه ۱۵.</ref> مقصود از این تعبیر را اوقات خاصی از روز یا شب<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۴۱.</ref> یا یک مناسبت خاص<ref>مدرسی، من هدى القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۲۷۶.</ref> دانستهاند که مردم شهر كسب و كار خود را تعطيل كرده بودند.[[پرونده:Moses v ghebti.jpg|بندانگشتی|190px|کشتن قبطی توسط موسی(ع)]]براساس آیه ۱۵ سوره قصص، موسی(ع) با صحنه درگیری دو نفر مواجه شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۵۳ش، ج۱۶، ص۵۴.</ref> قرآن یکی را با تعبیر «من شِيعَتِهِ؛ از پیروان او»<ref>سوره قصص، آیه ۱۵.</ref> یاد کرده که او را از [[بنیاسرائیل]] دانستهاند.<ref>مدرسی، من هدى القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۲۷۷.</ref> موسى از همان زمان ارتباطهايى با بنى اسرائيل برقرار كرده بود و تعبیر پیرو موسی اشاره به همین دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۴۲.</ref> فرد دیگر با تعبیر «من عَدُوِّهِ؛ از دشمنانش»<ref>سوره قصص، آیه ۱۵.</ref> یاد شده که آن را از قبطیان (ساکنان مصر، پیرو فرعون و دشمن بنیاسرائیل<ref>عمادزاده، قصص الانبیاء، ۱۳۸۰ش، ص ۵۱۵-۵۲۱.</ref>) دانستهاند.<ref>مدرسی، من هدى القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۲۷۷.</ref> | ||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
شخصی که پیرو موسی بود از وی تقاضای کمک کرد. موسی مشتی بر قبطی زد و قبطی کشته شد.<ref>سوره قصص، آیه ۱۵.</ref> گفته شده موسى(ع) قصد كشتن قبطی را نداشت و تنها بخاطر دفاع از يک مؤمن دست به اين كار زد. از اين روى [[خدا|خداوند]] از [[قتل]] او انتقاد نكرده و در [[سوره طه]] آمده: «شخصى را كُشتى و [ما] تو را از اندوه رهانيديم<ref>سوره طه، آیه۴۰.</ref>».<ref>قرائتی، تفسير نور، ۱۳۸۳ش، ج۹، ص۲۹.</ref> | شخصی که پیرو موسی بود از وی تقاضای کمک کرد. موسی مشتی بر قبطی زد و قبطی کشته شد.<ref>سوره قصص، آیه ۱۵.</ref> گفته شده موسى(ع) قصد كشتن قبطی را نداشت و تنها بخاطر دفاع از يک مؤمن دست به اين كار زد. از اين روى [[خدا|خداوند]] از [[قتل]] او انتقاد نكرده و در [[سوره طه]] آمده: «شخصى را كُشتى و [ما] تو را از اندوه رهانيديم<ref>سوره طه، آیه۴۰.</ref>».<ref>قرائتی، تفسير نور، ۱۳۸۳ش، ج۹، ص۲۹.</ref> | ||
سپس موسی(ع) گفت که «اين كار شيطان بود»<ref>سوره قصص، آیه ۱۵.</ref> مفسران این خطاب را برای اصل نزاع میان آن دو فرد دانستهاند که موسی آنرا عمل [[شیطان]] دانسته و این خطاب نسبت به اصل عمل موسی نبوده است.<ref>طباطبائی، | سپس موسی(ع) گفت که «اين كار شيطان بود»<ref>سوره قصص، آیه ۱۵.</ref> مفسران این خطاب را برای اصل نزاع میان آن دو فرد دانستهاند که موسی آنرا عمل [[شیطان]] دانسته و این خطاب نسبت به اصل عمل موسی نبوده است.<ref>طباطبائی، الميزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۱۸؛ مغنیه، تفسير الكاشف، ۱۴۲۴ق، ج۶، ص۵۵.</ref> موسی(ع) در نهایت مجبور شد برای نجات جانش از [[مصر]] خارج شود.<ref>راوندی، قصص الانبیا، ۱۳۶۸ش، ص۱۵۴-۱۵۵.</ref> | ||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
| عرض = ۶۷ | | عرض = ۶۷ |
ویرایش