عملیات استشهادی: تفاوت میان نسخهها
←فتوای عالمان
خط ۹: | خط ۹: | ||
{{ببینید|تروریسم}} | {{ببینید|تروریسم}} | ||
عملیات استشهادی با [[عملیات انتحاری]] اگرچه در ظاهر با یکدیگر تفاوتی ندارند؛ اما از نگاه درونمذهبی از سه جهت متفاوت دانسته شده است.<ref>برجی، ترور و دفاع مشروع، ۱۳۸۶ش، ص۸۱.</ref> | عملیات استشهادی با [[عملیات انتحاری]] اگرچه در ظاهر با یکدیگر تفاوتی ندارند؛ اما از نگاه درونمذهبی از سه جهت متفاوت دانسته شده است.<ref>برجی، ترور و دفاع مشروع، ۱۳۸۶ش، ص۸۱.</ref> | ||
اولین جهت | اولین جهت مسأله، انگیزه و [[نیت]] هر یک از این دو است. در عملیات استشهادی، نیت و انگیزه [[مجاهد]]، دفاع از ایمان، مقدسات و سرزمین اسلامی است، در حالی که در عملیات انتحاری، چنین قصدی نیست.<ref>برجی، ترور و دفاع مشروع، ۱۳۸۶ش، ص۸۱.</ref> | ||
دومین تفاوت، هدف هریک از این دو است. هدف مجاهد در عملیات استشهادی از جهت شخصی، دستیابی به مقام [[شهادت]] است و از جهت اجتماعی، ضربهزدن به دشمن و تقویت روحیه [[مسلمانان]] است، در حالی که عملیات انتحاری، چنین خصوصیتی ندارد.<ref>برجی، ترور و دفاع مشروع، ۱۳۸۶ش، ص۸۱.</ref> | دومین تفاوت، هدف هریک از این دو است. هدف مجاهد در عملیات استشهادی از جهت شخصی، دستیابی به مقام [[شهادت]] است و از جهت اجتماعی، ضربهزدن به دشمن و تقویت روحیه [[مسلمانان]] است، در حالی که عملیات انتحاری، چنین خصوصیتی ندارد.<ref>برجی، ترور و دفاع مشروع، ۱۳۸۶ش، ص۸۱.</ref> | ||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
==فتوای عالمان== | ==فتوای عالمان== | ||
عملیات استشهادی در فتوای عالمان [[شیعه]] و [[سنی]] مورد توجه و بحث است. در میان عالمان شیعه، این عمل از جمله مصادیق [[جهاد دفاعی]] معرفی گردیده و شرط مهم آن نیز منحصر شدن دفاع به این راه بیان شده است.<ref>ر.ک: ملا محمد علی، مشروعیت عملیات استشهادی از دیدگاه فقهای معاصر شیعه و اهل سنت.</ref> [[آیتالله فاضل لنکرانی]]، <ref>ملا محمد علی، مشروعیت عملیات استشهادی از دیدگاه فقهای معاصر شیعه و اهل سنت، ص۶۳.</ref>[[ناصر مکارم شیرازی|آیتالله مکارم شیرازی]]<ref>ملا محمد علی، مشروعیت عملیات استشهادی از دیدگاه فقهای معاصر شیعه و اهل سنت، ص۶۳.</ref> و [[حسین نوری همدانی|آیتالله نوری همدانی]]<ref>ملا محمد علی، مشروعیت عملیات استشهادی از دیدگاه فقهای معاصر شیعه و اهل سنت، ص۶۴.</ref>از مراجع تقلید شیعه، عملیات استشهادی را مصداق جهاد دفاعی دانستهاند و انجام آن را نیازمند اجازه از فقیه جامعالشرایط | عملیات استشهادی در فتوای عالمان [[شیعه]] و [[سنی]] مورد توجه و بحث است. در میان عالمان شیعه، این عمل از جمله مصادیق [[جهاد دفاعی]] معرفی گردیده و شرط مهم آن نیز منحصر شدن دفاع به این راه بیان شده است.<ref>ر.ک: ملا محمد علی، مشروعیت عملیات استشهادی از دیدگاه فقهای معاصر شیعه و اهل سنت.</ref> [[آیتالله فاضل لنکرانی]]،<ref>ملا محمد علی، مشروعیت عملیات استشهادی از دیدگاه فقهای معاصر شیعه و اهل سنت، ص۶۳.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|آیتالله مکارم شیرازی]]<ref>ملا محمد علی، مشروعیت عملیات استشهادی از دیدگاه فقهای معاصر شیعه و اهل سنت، ص۶۳.</ref> و [[حسین نوری همدانی|آیتالله نوری همدانی]]<ref>ملا محمد علی، مشروعیت عملیات استشهادی از دیدگاه فقهای معاصر شیعه و اهل سنت، ص۶۴.</ref> از مراجع تقلید شیعه، عملیات استشهادی را مصداق جهاد دفاعی دانستهاند و انجام آن را نیازمند اجازه از فقیه جامعالشرایط ندانستهاند، اما [[سید عبدالکریم موسوی اردبیلی|آیتالله موسوی اردبیلی]] ضمن اشاره به [[حرام|حرمت]] اصل این کار، اجازه فقیه جامع الشرایط را ضروری دانستهاست.<ref>علویمهر، بررسی فقهی مسئله ترور از دیدگاه امام خمینی(س)،۱۳۹۲ش، ص۱۶۱تا ۱۶۵.</ref> همچنین [[محمدحسین فضلالله]] از [[مراجع تقلید شیعه]] در [[لبنان]] نیز معتقد است که این عملیات، از مصادیق جهاد دفاعی بوده و به شرایط نظامی بستگی دارد.<ref>فضل الله، فقه الحیاة، ۱۴۱۹ق، ص۱۴۱و۱۴۲.</ref> | ||
عملیات استشهادی در میان عالمان [[اهل سنت]] نیز مورد اختلافنظر است. [[یوسف قَرضاوی]] دانشمند مصری معتقد است این عمل فقط برای فلسطینیها مجاز است و در غیر [[فلسطین]] شرعا جایز نیست.<ref> قرضاوی، فقه الجهاد، ۲۰۰۹م، ص۱۱۹۸ و ۱۱۹۹.</ref> در مقابل، عده ای دیگر از عالمان اهل سنت، عملیات استشهادی را در برابر دشمنان [[اسلام]] با ملاحظه شرایطی جایز دانستهاند.<ref>ملامحمدعلی، «مشروعیت عملیات استشهادی از دیدگاه فقهای معاصر شیعه و اهل سنت»، ص۶۵ تا ۶۸.</ref> | عملیات استشهادی در میان عالمان [[اهل سنت]] نیز مورد اختلافنظر است. [[یوسف قَرضاوی]] دانشمند مصری معتقد است این عمل فقط برای فلسطینیها مجاز است و در غیر [[فلسطین]] شرعا جایز نیست.<ref> قرضاوی، فقه الجهاد، ۲۰۰۹م، ص۱۱۹۸ و ۱۱۹۹.</ref> در مقابل، عده ای دیگر از عالمان اهل سنت، عملیات استشهادی را در برابر دشمنان [[اسلام]] با ملاحظه شرایطی جایز دانستهاند.<ref>ملامحمدعلی، «مشروعیت عملیات استشهادی از دیدگاه فقهای معاصر شیعه و اهل سنت»، ص۶۵ تا ۶۸.</ref> |