سوره عبس: تفاوت میان نسخه‌ها

در تفاسیر گفته شده است این آیات، نشان‌دهنده شدت [[قیامت]]<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۲۰، ص۲۱۰.</ref> و هول و وحشت [[محشر]] است که آدمی در آن هنگام نه تنها نزدیکانش را فراموش می‌کند، بلکه از آنان فرار می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۶، ص۱۵۷ـ۱۵۸.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] علت فرار انسان از خویشان و نزدیکانش را در قیامت شدت گرفتاری ها و سختی های آن روز می داند که آدمی را از فکر کردن در باره هر چیزی جز رهایی خودش باز می دارد چنان چه آیه ۳۷  این را تأیید می کندلِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ ترجمه:در آن روز، هر كسى از آنان را كارى است كه او را به خود مشغول مى‌دارد. <ref>طباطبایی، المیزان، ج۲۰، ص۲۱۰.</ref>