آیه جلد: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه جلد (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۵ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۷

۳۷۸ بایت حذف‌شده ، ‏۵ اوت ۲۰۲۳

جز

←‏کاربرد فقهی

دیداریویکی‌متن

Mkhaghanif

Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor

۴٬۴۵۴

ویرایش

@@ خط ۱۱: / خط ۱۱: @@
 # دستور به حضور عده‌ای از مؤمنان در صحنه مجازات زناکار برای عبرت گرفتن.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۳۵۹-۳۶۰.</ref>
+== کاربرد فقهی ==
+در [[شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام (کتاب)|کتاب شرائع الإسلام]]، مجازات صد ضربه شلاق برای زناکاری دانسته شده است که [[احصان|مُحصِن]] (کسی که به رابطه جنسی حلال دسترسی دارد) نباشد. مجازات محصن زناکار، [[سنگسار|رجم]] (سنگسار) است.<ref>محقق حلی، شرائع الإسلام، ج۴، ص۱۳۷.</ref>
+[[علامه حلی]] در [[تحریر الاحکام الشرعیة علی مذهب الامامیة (کتاب)|کتاب تَحریر الاَحْکام]] بر این باور است که مرد زناکار را باید عُریان شلاق زد؛ اما از سر، صورت و فَرْجش در مقابل تازیانه محافظت می‌شود و با استناد به عبارت (وَلَا تَأْخُذْكُمْ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ؛ در [کار] دین خدا نسبت به آن‌دو دلسوزی نکنید) حکم به شدید بودن ضربه‌های شلاق داده است.<ref>علامه حلی، تحریر الاحکام، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۳۱۹.</ref>
+[[شیخ طوسی|شیخِ طوسی]] با استناد به عبارت «وَ لْيَشْهَدْ عَذٰابَهُمٰا طٰائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ؛ پس باید گروهی از مؤمنان در مجازات آنها حضور یابند» معتقد است که والی باید مردم را آگاه کند تا در هنگام اجرای [[حد شرعی|حد]] بر زناکار حضور یابند و در حضور مردم حد را جاری کند؛ تا مردم از ارتکاب چنین عملی بازداشته شوند.<ref>شیخ طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۷۰۱.</ref> شایسته است کسانی که در صحنه مجازات حاضر می‌شوند از مردمان نیکوکار باشند.<ref>شیخ طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۷۰۱.</ref> به گفته [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر مجمع البیان]] مفسران مصداق طائفه (طٰائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ= گروهی از مؤمنان) را یک، دو، سه نفر و بیشتر دانسته‌اند.<ref> طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۲۲۰.</ref>
+آیه ۲ سوره نور  را هم‌چنین ناسخ آیه مجازات فحشا دانسته‌اند؛ به گفته [[سید محمدحسین طباطبائی]]، نویسنده [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]]، آیه جلد، [[آیه جزای فحشا|آیه ۱۵ سوره نساء]] را نسخ کرده است زیرا در آیه سوره نساء آمده است که « اگر زنانِ شما، مرتکب زنا شدن آن‌ها را در خانه‌ها نگاه دارید تا مرگشان فرا رسد یا خدا راهی برای آنان قرار دهد»،<ref>سوره نساء، آیه۱۵.</ref>  به عقیده او عبارت «أَوْ یجْعَلَ اللَّهُ لَهُنَّ سَبیلا» بیانگر این است که این آیه [[ناسخ و منسوخ|نسخ]] خواهد شد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۴، ص۲۳۵.</ref>
 == نکات تفسیری ==
 [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] از مفسران شیعه در توضیح این آیه به چند نکته اشاره می‌کند:
-۱. این آیه در مورد بیان زن و مرد [[احصان|غیرمُحْصِنِ]] حُر (آزاد) است. اگر زناکار، [[کنیز]] یا [[غلام|عبد]] باشد به قرینه آیه (فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ؛ پس چون به ازدواج [شما] درآمدند، اگر مرتكب فحشا شدند، پس بر آنان نيمى از عذاب [=مجازات‌] زنان آزاد است.)<ref>سوره نساء، آیه ۲۵.</ref> نصف این مقدار تازیانه می‌خورد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۲۱۹.</ref>
+۱. این آیه در مورد بیان زن و مرد [[احصان|غیرمُحْصِنِ]] حُر (آزاد) است. اگر زناکار، [[کنیز]] یا [[غلام|عبد]] باشد بر اساس [[آیه ۲۵ سوره نساء]] نصف این مقدار تازیانه می‌خورد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۲۱۹.</ref>. زیرا در آيه ۲۵ سوره نساء آمده ست که؛ پس چون (کنیزان) به ازدواج [شما] درآمدند، اگر مرتكب فحشا شدند، پس بر آنان نيمى از عذاب [=مجازات‌] زنان آزاد است.<ref>سوره نساء، آیه ۲۵.</ref>
 ۲. در این آیه عبارت الزّانیة (زن زناکار) قبل از الزّانی (مرد زناکار) آمده است. طبرسی چند دلیل برای این تقدم نقل کرده است:
@@ خط ۲۰: / خط ۲۸: @@
 * شهوت و غلبه آن در زن‌ها بیش‌تر است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۲۱۹.</ref>
 * زِنا به‌دلیل حاملگی برای زنان آسیب‌زننده‌تر است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۲۱۹.</ref>
 ۳. خطاب این آیه به [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] و کسانی است که از جانب آن‌ها قرار داده شده‌اند؛ زیرا کسی غیر از امام و والیان او حق [[اقامه حدود]] ندارد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۲۱۹.</ref>
-۴. به گفته [[سید محمدحسین طباطبائی]]، نویسنده تفسیر المیزان، آیه جلد، آیه «وَ اللاَّتی یأْتینَ الْفاحِشَةَ مِنْ نِسائِکمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَیهِنَّ أَرْبَعَةً مِنْکمْ فَإِنْ شَهِدُوا فَأَمْسِکوهُنَّ فِی الْبُیوتِ حَتَّی یتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ یجْعَلَ اللَّهُ لَهُنَّ سَبیلا؛ و از زنانِ شما، کسانی که مرتکب زنا می‌شوند، چهار تن از میان خود [مسلمانان] بر آنان گواه گیرید؛ پس اگر شهادت دادند، آنان [زنان] را در خانه‌ها نگاه دارید تا مرگشان فرا رسد یا خدا راهی برای آنان قرار دهد»<ref>سوره نساء، آیه۱۵.</ref> را نسخ کرده است. به عقیده او عبارت «أَوْ یجْعَلَ اللَّهُ لَهُنَّ سَبیلا» بیانگر این است که این آیه [[ناسخ و منسوخ|نسخ]] خواهد شد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۴، ص۲۳۵.</ref>
-== کاربرد فقهی ==
-در [[شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام (کتاب)|کتاب شرائع الإسلام]]، مجازات صد ضربه شلاق برای زناکاری دانسته شده است که [[احصان|مُحصِن]] (کسی که به رابطه جنسی حلال دسترسی دارد) نباشد. مجازات محصن زناکار، [[سنگسار|رجم]] (سنگسار) است.<ref>محقق حلی، شرائع الإسلام، ج۴، ص۱۳۷.</ref>
-[[علامه حلی]] در [[تحریر الاحکام الشرعیة علی مذهب الامامیة (کتاب)|کتاب تَحریر الاَحْکام]] بر این باور است که مرد زناکار را باید عُریان شلاق زد؛ اما از سر، صورت و فَرْجش در مقابل تازیانه محافظت می‌شود و با استناد به عبارت (وَلَا تَأْخُذْكُمْ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ؛ در [کار] دین خدا نسبت به آن‌دو دلسوزی نکنید) حکم به شدید بودن ضربه‌های شلاق داده است.<ref>علامه حلی، تحریر الاحکام، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۳۱۹.</ref>
-[[شیخ طوسی|شیخِ طوسی]] با استناد به عبارت «وَ لْيَشْهَدْ عَذٰابَهُمٰا طٰائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ؛ پس باید گروهی از مؤمنان در مجازات آنها حضور یابند» معتقد است که والی باید مردم را آگاه کند تا در هنگام اجرای [[حد شرعی|حد]] بر زناکار حضور یابند و در حضور مردم حد را جاری کند؛ تا مردم از ارتکاب چنین عملی بازداشته شوند.<ref>شیخ طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۷۰۱.</ref> شایسته است کسانی که در صحنه مجازات حاضر می‌شوند از مردمان نیکوکار باشند.<ref>شیخ طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۷۰۱.</ref> به گفته [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر مجمع البیان]] مفسران مصداق طائفه (طٰائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ= گروهی از مؤمنان) را یک، دو، سه نفر و بیشتر دانسته‌اند.<ref> طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۲۲۰.</ref>
 ==جستارهای وابسته==
 * [[آیه حد سرقت]]