پرش به محتوا

توحید: تفاوت میان نسخه‌ها

۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ اوت ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== پانویس ==↵{{پانویس۲}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشت‌ها}}')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
توحید در فرهنگ اسلامی در برابر [[شرک]] دانسته شده و متکلمان مسلمان، مراتبی برای آن برشمرده‌اند؛ این مراتب عبارتند از: [[توحید ذاتی]] به معنای اعتقاد به یگانگی ذات خدا، [[توحید صفاتی]] به معنای یکی بودن ذات الهی با صفات او، [[توحید افعالی]] به معنای آنکه خداوند نیازی به کمک و یاور ندارد، و نیز [[توحید عبادی]] به معنای آنکه جز خداوند کسی سزاوار پرستش نیست، چهار مرتبه در باور به توحید است که اولین مرتبه آن [[توحید ذاتی]] و بالاترین مرتبه، [[توحید افعالی]] است.  
توحید در فرهنگ اسلامی در برابر [[شرک]] دانسته شده و متکلمان مسلمان، مراتبی برای آن برشمرده‌اند؛ این مراتب عبارتند از: [[توحید ذاتی]] به معنای اعتقاد به یگانگی ذات خدا، [[توحید صفاتی]] به معنای یکی بودن ذات الهی با صفات او، [[توحید افعالی]] به معنای آنکه خداوند نیازی به کمک و یاور ندارد، و نیز [[توحید عبادی]] به معنای آنکه جز خداوند کسی سزاوار پرستش نیست، چهار مرتبه در باور به توحید است که اولین مرتبه آن [[توحید ذاتی]] و بالاترین مرتبه، [[توحید افعالی]] است.  


براهین و استدلال‌های متفاوتی برای اثبات توحید، در آیات [[قرآن|  قرآن کریم]]، احادیث معصومان و همچنین آثار فیلسوفان و متکلمان مسلمان وجود دارد. [[برهان تمانع]]، [[برهان بعثت انبیاء]] و [[برهان تعین]]، نمونه‌هایی از این دلایل هستند.
براهین و استدلال‌های متفاوتی برای اثبات توحید، در آیات قرآن کریم، احادیث معصومان و همچنین آثار فیلسوفان و متکلمان مسلمان وجود دارد. [[برهان تمانع]]، [[برهان بعثت انبیاء]] و [[برهان تعین]]، نمونه‌هایی از این دلایل هستند.


گروهی از [[ اهل سنت و جماعت| اهل سنت]] از جمله [[ابن‌تیمیه حرانی|ابن تیمیه]]، محمد بن عبدالوهاب و عبدالعزیز بن‌باز، اعتقاد به [[شفاعت]]، و [[توسل به مردگان|توسل]] به [[پیامبران]] و اولیای الهی پس از مرگ آنان را از نشانه‌های [[شرک]] و عدم باور به [[توحید عبادی]] دانسته‌اند. شیعیان با اتکا به آیات [[قرآن|قرآن کریم]]، این ادعا را نادرست می‌خوانند؛ با این استدلال که شیعیان بر خلاف بت‌پرستان، پیامبر را ربّ و زمامدار هستی نمی‌دانند و قصدشان از تکریم پیامبران و اولیای الهی، [[تقرب]] جستن به پروردگار از طریق آنهاست.
گروهی از [[ اهل سنت و جماعت| اهل‌سنت]] از جمله [[ابن‌تیمیه حرانی|ابن‌تیمیه]]، محمد بن عبدالوهاب و عبدالعزیز بن‌باز، اعتقاد به [[شفاعت]]، و [[توسل به مردگان|توسل]] به [[پیامبران]] و اولیای الهی پس از مرگ آنان را از نشانه‌های [[شرک]] و عدم باور به [[توحید عبادی]] دانسته‌اند. شیعیان با اتکا به آیات [[قرآن|قرآن کریم]]، این ادعا را نادرست می‌خوانند؛ با این استدلال که [[مسلمان|مسلمانان]] برخلاف بت‌پرستان، پیامبر را ربّ و زمامدار هستی نمی‌دانند و قصدشان از تکریم پیامبران و اولیای الهی، [[تقرب]] جستن به پروردگار از طریق آنهاست.


عالمان شیعه، در آثار فراوانی به توحید پرداخته‌اند؛ برخی از این کتاب‌ها به طور مستقل درباره توحید است و برخی دیگر، بخشی درباره توحید دارند. [[التوحید (کتاب)| کتاب التوحید]] [[شیخ صدوق]]، [[گوهر مراد (کتاب)|گوهر مراد]] نوشته [[عبدالرزاق لاهیجی]]، [[الرسائل التوحیدیه]] [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] و توحید [[مرتضی مطهری]]، از این موارد است.
عالمان شیعه، در آثار فراوانی به توحید پرداخته‌اند؛ برخی از این کتاب‌ها به طور مستقل درباره توحید است و برخی دیگر، بخشی درباره توحید دارند.[[التوحید (کتاب)| کتاب التوحید]] [[شیخ صدوق]]، [[گوهر مراد (کتاب)|گوهر مراد]] نوشته [[عبدالرزاق لاهیجی]]، [[الرسائل التوحیدیه]] [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] و توحید [[مرتضی مطهری]]، از این موارد است.


==معناشناسی==
==معناشناسی==