در [[:رده:کتابهای حدیثی شیعه|منابع حدیثی]] برای قرائت این سوره خواصی چون خلاصی از زندان،<ref>کفعمی، مصباح، ۱۴۲۳ق، ص۴۵۹.</ref> ایمنی از رسوایی روز قیامت و قویشدن دید چشم و برطرف شدن دردهای چشمی<ref>بحرانی، تفسیرالبرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۵۹۹.</ref> ذکر شده است.
در [[:رده:کتابهای حدیثی شیعه|منابع حدیثی]] برای قرائت این سوره خواصی چون خلاصی از زندان،<ref>کفعمی، مصباح، ۱۴۲۳ق، ص۴۵۹.</ref> ایمنی از رسوایی روز قیامت و قویشدن دید چشم و برطرف شدن دردهای چشمی<ref>بحرانی، تفسیرالبرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۵۹۹.</ref> ذکر شده است.
==متن و ترجمه==
==متن و ترجمه==
{{نقل قول دوقلو تاشو| تیتر= سوره انفطار|بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ{{سخ}}إِذَا السَّمَاءُ انفَطَرَتْ ﴿١﴾ وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ ﴿٢﴾ وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿٣﴾ وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿٤﴾ عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿٥﴾ يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ ﴿٦﴾ الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ ﴿٧﴾ فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاءَ رَكَّبَكَ ﴿٨﴾ كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ ﴿٩﴾ وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ﴿١٠﴾ كِرَامًا كَاتِبِينَ ﴿١١﴾ يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿١٢﴾ إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿١٣﴾ وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ ﴿١٤﴾ يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ ﴿١٥﴾ وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ ﴿١٦﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ ﴿١٧﴾ ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ ﴿١٨﴾ يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا ۖ وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِّلَّـهِ ﴿١٩﴾|به نام خداوند رحمتگر مهربان{{سخ}}آنگاه كه آسمان زهم بشكافد، (۱) و آنگاه كه اختران پراكنده شوند، (۲) و آنگاه كه درياها از جا بركنده گردند، (۳) و آنگاه كه گورها زير و زبر شوند، (۴) هر نفسى آنچه را پيش فرستاده و بازپس گذاشته، بداند. (۵) اى انسان، چه چيز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته؟ (۶) همان كس كه تو را آفريد، و [اندام] تو را درست كرد، و [آنگاه] تو را سامان بخشيد. (۷) و به هر صورتى كه خواست، تو را تركيب كرد. (۸) با اين همه، شما منكر [روز] جزاييد. (۹) و قطعاً بر شما نگهبانانى [گماشته شده]اند: (۱۰) [فرشتگان] بزرگوارى كه نويسندگان [اعمال شما] هستند؛ (۱۱) آنچه را مىكنيد، مىدانند. (۱۲) قطعاً نيكان به بهشت اندرند. (۱۳) و بىشك، بدكاران در دوزخند. (۱۴) روز جزا در آنجا درآيند، (۱۵) و از آن [عذاب] دور نخواهند بود. (۱۶) و تو چه دانى كه چيست روز جزا؟ (۱۷) باز چه دانى كه چيست روز جزا؟ (۱۸) روزى كه كسى براى كسى هيچ اختيارى ندارد؛ و در آن روز، فرمان از آنِ خداست. (۱۹)}}
سوره انفطار هشتاد و دومین سوره و از سورههای مکی قرآن است که در جزء سیام قرآن جای دارد. این سوره را «إنفطار» مینامند چون در اولین آیه آن از انفطار به معنای پاره شدن و ازهم گسستن آسمان سخن به میان آمده است. سوره انفطار درباره وقوع قیامت، شرایط و نشانههای آن سخن میگوید و از سرنوشت و جایگاه ابرار (نیکان) و فُجّار (بدکاران) خبر میدهد.
در فضیلت تلاوت این سوره از پیامبر (ص) نقل شده هر كس سوره انفطار را قرائت كند، خداوند به تعداد همه قبرها و ده برابر قطرههای برف و باران به او حسنه میدهد.
معرفی
نامگذاری
این سوره را اِنفطار نامیدهاند؛ زیرا در اولین آیه آن، از انفطارِ آسمان، به معنای پارهشدن و از هم گسستن آسمان به هنگام قیامت، سخن به میان آمده است. نام دیگر این سوره إنفَطَرَت است.[۱]
سوره انفطار ۱۹ آیه، ۸۱ کلمه و ۳۳۳ حرف دارد. این سوره به لحاظ حجمی جزو سورههای مفصلات (دارای آیات کوتاه) است.[۳]
محتوا
سوره انفطار درباره وقوع قیامت و شرایط و نشانههای آن و حوادثی سخن میگوید که در پایان جهان رخ میدهد؛ همچنین انسان را به نعمتهای خداوند که سراسر وجود او را گرفته است توجه میدهد و با تقسیمبندی انسانها به دو گروه ابرار (نیکان) و فُجّار (بدکاران)، درباره سرنوشت و جایگاه هر کدام سخن میگوید و اینکه فرشتگانی گرامی کِرامًا کاتِبِینَ اعمال هر انسانی را ثبت و ضبط میکنند.[۴]
ترجمه: اى انسان، چه چيز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته؟
در تفسیر نمونه آمده است، هدف این آیه در هم شکستن غرور و بیدار کردن انسان از خواب غفلت است.[۶]علامه طباطبایی نیز براین باور است که این آیه استفهام توبیخی است که انسان را برای کفرانی توبیخ می کند که عذرش پذیرفته نیست و آن کفران نعمت پروردگاری کریم است و معذور نبودنش نیز به این سبب است که خداوند در آیات قرآن [یادداشت ۱]صریحاً اعلان فرموده که کفران نعمت خداوند نتیجه اش عذاب و محرومیت است. [۷] بر اساس روایتی پیامبر اکرم(ص) پس از که این آیه را تلاوت کرد، فرمود جهل انسان باعث غرور اوست. [۸] در نهج البلاغه نیز خطبهای از امام علی(ع) درباره این آیه نقل شده است. امام(ع) در این خطبه انسان را مخاطب قرار میدهد و گلایه میکند چرا آدمی جرئت بر گناه یافته و مغرور شده است و اصلاً نگرانِ این دردش نیست و حال آنکه که در بسیاری از سختیها نگران دیگران است. چگونه بیمِ شبیخونِ خشم خداوند او را از این خواب غفلت بیدار نمیکند و چگونه با ناتوانی و ضعفش در مقابل پروردگارش جرئت معصیت دارد؛ پروردگاری که کریم است و احسان و فضلش را از بندهاش دریغ نداشته و او را لحظهای از لطفش محروم نکرده است.[۹]
در تفسیر مجمع البیان از پیامبر (ص) نقل شده هر كس سوره انفطار را قرائت كند، خداوند به تعداد همه قبرها و ده برابر قطرههای برف و باران به او حسنه میدهد.[۱۰] همچنین از پیامبر(ص) آمده است هر کس خوش دارد در قیامت به من بنگرد، چنانکه با چشم سر میبیند، سورههای تکویر، انفطار و انشقاق را قرائت کند.[۱۱]شیخ صدوق در روایتی از امام صادق (ع) نقل میکند هر كس سوره انفطار و انشقاق را در نمازهایواجب یا مستحب خود قرائت کند، خداوند حاجتها و خواستههایش را روا میدارد و بین او و خداوند حجابی نخواهد بود و همواره خداوند با نظر عنایت به او مینگرد تا از حسابرسی مردم فارغ گردد.[۱۲]
در منابع حدیثی برای قرائت این سوره خواصی چون خلاصی از زندان،[۱۳] ایمنی از رسوایی روز قیامت و قویشدن دید چشم و برطرف شدن دردهای چشمی[۱۴] ذکر شده است.
﴿روزی که کسی برای کسی هیچ اختیاری ندارد و در آن روز فرمان از آن خداست ١٩﴾
﴿به نام خداوند رحمتگر مهربان. آنگاه که آسمان زهم بشکافد ١ و آنگاه که اختران پراکنده شوند ٢ و آنگاه که دریاها از جا برکنده گردند ٣ و آنگاه که گورها زیر و زبر شوند ٤ هر نفسی آنچه را پیش فرستاده و بازپس گذاشته بداند ٥ ای انسان چه چیز تو را دربارهٔ پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته ٦ همان کس که تو را آفرید و [اندام] تو را درست کرد و [آنگاه] تو را سامان بخشید ٧ و به هر صورتی که خواست تو را ترکیب کرد ٨ با این همه شما منکر [روز] جزایید ٩ و قطعاً بر شما نگهبانانی [گماشته شده]اند ١٠ [فرشتگان] بزرگواری که نویسندگان [اعمال شما] هستند ١١ آنچه را میکنید میدانند ١٢ قطعاً نیکان به بهشت اندرند ١٣ و بیشک بدکاران در دوزخند ١٤ روز جزا در آنجا درآیند ١٥ و از آن [عذاب] دور نخواهند بود ١٦ و تو چه دانی که چیست روز جزا ١٧ باز چه دانی که چیست روز جزا ١٨ روزی که کسی برای کسی هیچ اختیاری ندارد و در آن روز فرمان از آن خداست ١٩﴾