ما منا الا مقتول شهید: تفاوت میان نسخه‌ها

«ما منا الا مقتول شهید» روایتی است که بر اساس آن به [[شهادت]] همه [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] یا [[اهل‌بیت(ع)]]<ref>عاملی، الصحيح من سيرة النبی الأعظم، ۱۴۲۶ق، ج۳۳، ص۱۸۲.</ref>، حتی آنانی که دلایل تاریخی قابل‌اتکایی برای شهادت آنان وجود ندارد، حکم شده است.<ref>امینی و اشکانی آقبلاغ، «روایت ما منا الا مقتول او مسموم در ترازوی نقد»، ص۲۰۳؛ محسنی، صراط الحق، ۱۴۲۸ق، ج۳، ص۳۰۷.</ref> [[شیخ صدوق]] با اتکا به این روایت، و روایات مشابه آن، شهادت همه [[چهارده معصوم|معصومان(ع)]] را نتیجه گرفته و آن را جزء [[امامیه|اعتقادات شیعه]] قلمداد کرده و کسی که معتقد به آن نباشد را [[کفر|کافر]] و خارج از اسلام دانسته است.<ref>صدوق، الاعتقادات، ۱۴۱۳ق، ص۹۹.</ref> برخی [[مناقب‌نگاری|مناقب‌نگاران]] ائمه(ع)، مانند [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]]<ref>طبرسی، إعلام الورى، دارالکتب الاسلامیة، ص۳۶۷.</ref>، [[ابن‌شهرآشوب]]<ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ۱۴۳۱ق، ج۵، ص۱۶۵.</ref> و [[علی بن عیسی اربلی|اربلی]]<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۴۳۰.</ref> تأکید کرده‌اند که بسیاری از عالمان شیعه بر اساس این روایت به شهادت همه [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] معتقد شده‌اند.<ref>عاملی، الصحيح من سيرة النبی الأعظم، ۱۴۲۶ق، ج۳۳، ص۱۸۴.</ref> این روایات هم‌چنین مستند نظریه شهادت [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(ع)]] پس از دوران ظهور قرار گرفته‌اند.<ref>سلیمیان، «تحلیل نظریه شهادت امام مهدی از دیدگاه روایات»، ص۵۲.</ref> مجلسی یک باب از احادیث [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] را به این موضوع اختصاص داده که اهل بیت جز با شهادت از دنیا نمی‌روند<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳، ج۲۷، ص۲۰۷.</ref> و در انتهای باب تصریح می‌کند که با وجود کثرت این روایات نمی‌توان آن‌ها را رد کرد.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳، ج۲۷، ص۲۱۶.</ref>