Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۵۴
ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی]]، [[تفسیر قرآن|مفسران]] گفتگوهای فراوانی در توضیح عظیم بودن ذبح در آیه دارند. [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] دلیل باعظمت بودن ذبح را از سوی خدا و بدون نسل بودن قوچ و حفظ شدن اسماعیل در قبال آن دانسته است. گفته شده بیشتر مفسران شیعه و سنی مقصود از ذبح عظیم را قوچی دانستهاند که [[جبرئیل]] از سوی خدا آورد. بنابر [[حدیث]]ی از [[امام رضا علیهالسلام|امام رضا(ع)]] در تفسیر باطنی این آیه، [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] بهعنوان ذبح عظیم معرفی شده است. | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی]]، [[تفسیر قرآن|مفسران]] گفتگوهای فراوانی در توضیح عظیم بودن ذبح در آیه دارند. [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] دلیل باعظمت بودن ذبح را از سوی خدا و بدون نسل بودن قوچ و حفظ شدن اسماعیل در قبال آن دانسته است. گفته شده بیشتر مفسران شیعه و سنی مقصود از ذبح عظیم را قوچی دانستهاند که [[جبرئیل]] از سوی خدا آورد. بنابر [[حدیث]]ی از [[امام رضا علیهالسلام|امام رضا(ع)]] در تفسیر باطنی این آیه، [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] بهعنوان ذبح عظیم معرفی شده است. | ||
== | == جایگاه آیه == | ||
[[پرونده:قطعه خوشنویسی ففدیناه بذبح عظیم.jpg|بندانگشتی|300px|قطعه خوشنویسی از آیه ۱۰۷ سوره صافات. خط از محسن بهارزاده.]] | |||
آیه ۱۰۷ سوره صافات بخشی از ماجرای قربانی کردن فرزند ابراهیم پیامبر را بیان میکند. در این آیه بیان میکند که ما ذبح عظیمی را فدای او کردیم. {{عربی|اندازه=۱۰۰%|«<big>وَ فَدَیناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ</big>».}} | |||
| | |||
| | |||
| | |||
بهگفته [[تفسیر قرآن|مفسران]]، [[خدا|خداوند]] پس از رضایت و تسلیم [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم(ع)]] و [[اسماعیل (پیامبر)|اسماعیل]] به [[ذبح اسماعیل]] برای تکمیل برنامه [[قربانی]]، قوچی بزرگ فرستاد تا به جای فرزند قربانی شود و سنتی ابراهیمی برای آیندگان در مراسم [[حج]] و [[سرزمین منا]] باقی بماند.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۱۵۲-۱۵۳؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۱۱۶.</ref> گفته شده بیشتر مفسران شیعه و سنی با توجه به روایات، ذبح عظیم را قوچی دانستهاند که [[جبرئیل]] از سوی خدا آورد.<ref>خرمشاهی، «ذبح عظیم»، ص۴۸.</ref> آنان کلمه فدینا را از ماده فدا بهمعنای قراردادن چیزی بهعنوان بَلاگردان و دفع ضرر از شخص یا چیز دیگر دانستهاند، چنانکه مالی را که برای آزاد کردن اسیر میدهند، و نیز برخی موارد [[کفاره روزه]] را فدیه گفتهاند.<ref>نگاه کنید به: طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۷۰۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۱۱۶.</ref> | |||
بهگفته [[تفسیر قرآن|مفسران]]، [[خدا|خداوند]] پس از رضایت و تسلیم [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم(ع)]] و [[اسماعیل (پیامبر)|اسماعیل]] به [[ذبح اسماعیل]] برای تکمیل برنامه [[قربانی]] | === دلیل وصف عظیم === | ||
بهگزارش [[ناصر مکارم شیرازی]]، [[تفسیر قرآن|مفسران]]، نظریات و گفتگوهای فراوانی در توضیح عظیمبودن ذبح دارند که همه آنها از جهات مختلف قابل جمع و تصور است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۱۱۶.</ref> وی توسعه سالیانه تعداد قربانیها و میلیونی شدنش را یکی از نشانههای عظمت این ذبح دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۱۱۶.</ref> دلیل عظمت ذبح به نظر [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] از سوی خدا و بدون نسل بودن قوچ و حفظ شدن اسماعیل در قبال آن بوده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۱۵۳.</ref> نظریات دیگر در چرایی توصیف ذبح به عظیم عبارتند از؛ قبول شدن آن از طرف خدا، بزرگتر بودن آن نسبت به قوچهای دیگر و چهل پاییز درنگ و چریدن در بهشت.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۷۰۸.</ref> | |||
== ذبح اسماعیل یا اسحاق == | == ذبح اسماعیل یا اسحاق == | ||
{{اصلی|ذبیحالله}} | {{اصلی|ذبیحالله}} | ||
خط ۴۵: | خط ۴۰: | ||
برخی از اهل سنت با استناد بر پایه بعضی روایات<ref>سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۲۸۱-۲۸۵.</ref> ذبیحالله را لقب اسحاق<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۶، ص۱۰۰.</ref> و برخی دیگر با استناد به دستهای دیگر از روایات ذبیح را اسماعیل دانستهاند.<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۶، ص۱۰۰.</ref> | برخی از اهل سنت با استناد بر پایه بعضی روایات<ref>سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۲۸۱-۲۸۵.</ref> ذبیحالله را لقب اسحاق<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۶، ص۱۰۰.</ref> و برخی دیگر با استناد به دستهای دیگر از روایات ذبیح را اسماعیل دانستهاند.<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۶، ص۱۰۰.</ref> | ||
== امام حسین(ع) مصداق ذبح عظیم == | == امام حسین(ع) مصداق ذبح عظیم == | ||
برخی منابع تفسیری شیعه براساس حدیثی از [[امام رضا علیهالسلام|امام رضا(ع)]]<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۱، ۵۸-۵۹؛ شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ۱۳۷۸ق، ج۱، ص۲۰۹.</ref> در تفسیر باطنی آیه، [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] را ذبح عظیم و جایگزین ذبح اسماعیل معرفی کردهاند.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۶۱۸-۶۱۹؛ فیض کاشانی، تفسیر صافی، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۲۷۹؛ عروسی حویزی، تفسیر نورالثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۴۲۹-۴۳۰.</ref> بنابر این حدیث پس از دستور قربانی قوچ بهجای اسماعیل، [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم(ع)]] آرزو کرد کاش فرزندش اسماعیل را به دست خود قربان کرده بود، تا دلش مانند دل پدری که فرزندش را ذبح کرده به درد آید و سزاوار والاترین درجات اهل ثواب که در مصائب صبر میکنند، شود. ابراهیم در پاسخ به سوال خدا از محبوبترین مخلوقات در نزدش، نام [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] را آورد و حتی فرزندش را عزیزتر از فرزند خودش خواند. سپس خدا فرمود:ای ابراهیم گروهی که گمان میکنند از امّت محمد هستند، فرزندش حسین را بعد از او با ظلم و دشمنی مانند قوچی میکشند و با این کار، سزاوار غضب من میشوند. ابراهیم از این سخن بیتاب شد و دلش به درد آمد و شروع به گریه کرد. خدا فرمود بیتابی تو را بر فرزندت اگر او را کشته بودی با جزعت بر حسین و قتل او، معاوضه کردم و برای تو بالاترین درجاتی را قرار دادم که ثواب [[صبر]] بر مصائب است. | برخی منابع تفسیری شیعه براساس حدیثی از [[امام رضا علیهالسلام|امام رضا(ع)]]<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۱، ۵۸-۵۹؛ شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ۱۳۷۸ق، ج۱، ص۲۰۹.</ref> در تفسیر باطنی آیه، [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] را ذبح عظیم و جایگزین ذبح اسماعیل معرفی کردهاند.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۶۱۸-۶۱۹؛ فیض کاشانی، تفسیر صافی، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۲۷۹؛ عروسی حویزی، تفسیر نورالثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۴۲۹-۴۳۰.</ref> بنابر این حدیث پس از دستور قربانی قوچ بهجای اسماعیل، [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم(ع)]] آرزو کرد کاش فرزندش اسماعیل را به دست خود قربان کرده بود، تا دلش مانند دل پدری که فرزندش را ذبح کرده به درد آید و سزاوار والاترین درجات اهل ثواب که در مصائب صبر میکنند، شود. ابراهیم در پاسخ به سوال خدا از محبوبترین مخلوقات در نزدش، نام [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] را آورد و حتی فرزندش را عزیزتر از فرزند خودش خواند. سپس خدا فرمود:ای ابراهیم گروهی که گمان میکنند از امّت محمد هستند، فرزندش حسین را بعد از او با ظلم و دشمنی مانند قوچی میکشند و با این کار، سزاوار غضب من میشوند. ابراهیم از این سخن بیتاب شد و دلش به درد آمد و شروع به گریه کرد. خدا فرمود بیتابی تو را بر فرزندت اگر او را کشته بودی با جزعت بر حسین و قتل او، معاوضه کردم و برای تو بالاترین درجاتی را قرار دادم که ثواب [[صبر]] بر مصائب است. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
* [[عید قربان]] | * [[عید قربان]] | ||