سوره زخرف: تفاوت میان نسخه‌ها

این آیه درباره تذکر انسان به یادآوری نعمت‌های الهی و بیان عدم توانایی و اظهار عجز در مسخر کردن مرکب‌ها بدون لطف خداوند است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۴۴۰.</ref> خواندن آیه رکوب (همراه با دعای کوچکی قبل و بعد از آیه) هنگام شروع سفر [[حج]] و سوار شدن بر مرکب سواری توصیه شده است<ref> ابن بابویه، المقنع، ۱۴۱۵ق، ص۲۱۷.</ref>{{یاد| الحمد للّه الذي هدانا للإسلام ، وعلّمنا القرآن ، ومنّ علينا بمحمّد صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ، سبحان الذي سخّر لنا هذا و ما كنّا له مقرنين ، و إنّا  إلى ربّنا لمنقلبون ، و الحمدللّه ربّ‌العالمين ، اللّهمّ أنتَ الحاملُ على الظهر ، والمُستعانُ على الأمر. ترجمه: سپاس خدایی که ما را به [[اسلام]] هدایت کرد و قرآن را به ما آموخت و به برکت وجود محمد(ص) نعمت بزرگش را بر ما ارزانی داشت. منزه است خدایی که این مرکب را برای ما مسخر کرد که اگر او این کار را نمی‌کرد ما توان تسخیرش را نداشتیم  و تمام [[تحمید|حمد]] از آنِ خداوند پروردگار جهانیان است. بار خدایا تو ما را برپشت این مرکب سوار کردی و از تو در هرکاری استعانت می جوییم. }}