پرش به محتوا

طور سیناء: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==پانویس==↵{{پانویس۲}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشت‌ها}}')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:


==تقدس==
==تقدس==
طور سینا مکانی است که خدا در آنجا با موسی سخن گفت: بنابر آیه ۱۲ [[سوره طه]] خداوند در آنجا، به [[حضرت موسی(ع)]] دستور داد که کفش‌هایش را در بیاورد  چرا که «إِنَّک بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوی؛ تو در سرزمین مقدّس طُوی هستی».<ref>سوره طه، آیه۱۲.</ref> برخی محققان از این آیه،‌ مقدس بودن طور سیناء را استفاده کرده‌اند.<ref>قرشی، قاموس قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۵، ص۲۵۶.</ref>  همچنین [[خدا|خداوند]] در [[سوره طور]] به این کوه قسم خورده است.<ref>سوره طور،‌ آیه۱.</ref>
طور سینا مکانی است که خدا در آنجا با موسی سخن گفت: بنابر آیه ۱۲ [[سوره طه]] خداوند در آنجا، به [[موسی (پیامبر)|حضرت موسی(ع)]] دستور داد که کفش‌هایش را در بیاورد  چرا که «إِنَّک بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوی؛ تو در سرزمین مقدّس طُوی هستی».<ref>سوره طه، آیه۱۲.</ref> برخی محققان از این آیه،‌ مقدس بودن طور سیناء را استفاده کرده‌اند.<ref>قرشی، قاموس قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۵، ص۲۵۶.</ref>  همچنین [[خدا|خداوند]] در [[سوره طور]] به این کوه قسم خورده است.<ref>سوره طور،‌ آیه۱.</ref>


از [[پیامبر اسلام]]، در پاسخ به سؤالی درباره علت مقدس بودن طور سیناء نقل شده است که:
از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]]، در پاسخ به سؤالی درباره علت مقدس بودن طور سیناء نقل شده است که:
::«زیرا در آن وادی، ارواح تقدیس می‌شوند و [[فرشته|فرشتگان]] را در آنجا به صف کشیده‌اند و خداوند در آنجا با موسی(ع) تکلّم فرموده است».<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۴۷۲.</ref>
::«زیرا در آن وادی، ارواح تقدیس می‌شوند و [[فرشته|فرشتگان]] را در آنجا به صف کشیده‌اند و خداوند در آنجا با موسی(ع) تکلّم فرموده است».<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۴۷۲.</ref>


==وقایع طور==
==وقایع طور==
بنابر آیات و روایات، برخی وقایع بر [[موسی (پیامبر)|حضرت موسی]] و [[بنی‌اسرائیل]] در طور سیناء اتفاق افتاده است:
بنابر آیات و روایات، برخی وقایع بر [[موسی (پیامبر)|حضرت موسی]] و [[بنی‌اسرائیل]] در طور سیناء اتفاق افتاده است:
* عزیمت به سمت مصر و نزول اولیه وحی؛‌ حضرت موسی(ع) پس از آن که مدت تعهدش به [[حضرت شعیب]] در [[مدین]] پایان یافت، به همراه همسر، فرزند و اموال به سوی مصر رهسپار شد، راه را گم کرد<ref>مکارم شیرازی،‌ تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۱۶۷.</ref> و آتشی بر روی کوه دید و به آنجا رفت<ref>سوره طه، آیه ۱۰-۱۱.</ref> در آنجا [[وحی]] بر او نازل شد و این آغاز بعثت حضرت موسی(ع) بود.<ref>سوره طه، آیه ۱۲-۱۳.</ref> قرآن از محل وقوع این واقعه با تعبیر «الطور»<ref>سوره قصص، آیه ۲۹.</ref> و «طُوی»<ref>سوره طه، آیه۱۲.</ref> یاد کرده است. برخی مفسران مقصود از «الطور» را همان طور سیناء دانسته‌اند که «طوی» وادی در پایین این کوه بوده است.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۷، ص۵۰۹.</ref> [[سیف فرغانی]] شاعر قرن هشتم، سروده است:
* عزیمت به سمت مصر و نزول اولیه وحی؛‌ حضرت موسی(ع) پس از آن که مدت تعهدش به [[شعیب (پیامبر)|حضرت شعیب]] در [[مدین (شهر)|مدین]] پایان یافت، به همراه همسر، فرزند و اموال به سوی مصر رهسپار شد، راه را گم کرد<ref>مکارم شیرازی،‌ تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۱۶۷.</ref> و آتشی بر روی کوه دید و به آنجا رفت<ref>سوره طه، آیه ۱۰-۱۱.</ref> در آنجا [[وحی]] بر او نازل شد و این آغاز بعثت حضرت موسی(ع) بود.<ref>سوره طه، آیه ۱۲-۱۳.</ref> قرآن از محل وقوع این واقعه با تعبیر «الطور»<ref>سوره قصص، آیه ۲۹.</ref> و «طُوی»<ref>سوره طه، آیه۱۲.</ref> یاد کرده است. برخی مفسران مقصود از «الطور» را همان طور سیناء دانسته‌اند که «طوی» وادی در پایین این کوه بوده است.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۷، ص۵۰۹.</ref> [[سیف فرغانی]] شاعر قرن هشتم، سروده است:
{{شعر۲| خطاب إنی أنا الله شنود گوش کلیم| و گرچه در پی آتش به طور سینا رفت<ref>سیف فرغانی، دیوان اشعار، شماره ۱۵، [http://ganjoor.net/seyf/divan-seyf/ghetesk/sh15/ سایت گنجور].</ref>}}
{{شعر۲| خطاب إنی أنا الله شنود گوش کلیم| و گرچه در پی آتش به طور سینا رفت<ref>سیف فرغانی، دیوان اشعار، شماره ۱۵، [http://ganjoor.net/seyf/divan-seyf/ghetesk/sh15/ سایت گنجور].</ref>}}
* میقات چهل‌روزه؛‌ پس از خروج بنی‌اسرائیل از مصر، حضرت موسی(ع) به بالای کوه رفت، چهل روز در آنجا ماند و [[الواح موسی|الواح تورات]] در آنجا بر او نازل شد.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۴۲-۱۴۵.</ref> برخی مفسران، این میقات چهل‌روزه را در طور سیناء دانسته‌اند.<ref>ملاحویش، بیان المعانی، ۱۳۸۲ق، ج۱، ص۴۱۶.</ref> در [[تورات]] آمده است که:
* میقات چهل‌روزه؛‌ پس از خروج بنی‌اسرائیل از مصر، حضرت موسی(ع) به بالای کوه رفت، چهل روز در آنجا ماند و [[الواح موسی|الواح تورات]] در آنجا بر او نازل شد.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۴۲-۱۴۵.</ref> برخی مفسران، این میقات چهل‌روزه را در طور سیناء دانسته‌اند.<ref>ملاحویش، بیان المعانی، ۱۳۸۲ق، ج۱، ص۴۱۶.</ref> در [[تورات]] آمده است که:
Automoderated users، confirmed، templateeditor
۲٬۴۶۱

ویرایش