سوره زمر: تفاوت میان نسخه‌ها
←آیه ۱۸
(←آیه ۱۸) |
(←آیه ۱۸) |
||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
خردمندانی (أُولُو الْأَلْبَاب) که در این آیه به آنان مژده داده شده در واقع همان بندگانی هستند که در آیه قبل، از [[طاغوت]] و [[عبادت|پرستش]] او دوری گزیده‌اند و به [[خدا]] بازگشته‌اند. | خردمندانی (أُولُو الْأَلْبَاب) که در این آیه به آنان مژده داده شده در واقع همان بندگانی هستند که در آیه قبل، از [[طاغوت]] و [[عبادت|پرستش]] او دوری گزیده‌اند و به [[خدا]] بازگشته‌اند. | ||
(وَالَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوهَا وَ أَنَابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرَىٰ ۚ فَبَشِّرْ عِبَادِ) | (وَالَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوهَا وَ أَنَابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرَىٰ ۚ فَبَشِّرْ عِبَادِ) <ref>آلوسی، تفسیر روح المعانی، ج۱۲، ص۲۴۲.</ref> | ||
این آیه را بیانگر آزاداندیشی [[اسلام|مسلمانان]] و انتخاب آزاد آنها در مسائل مختلف دانسته‌اند. آیه به [[ایمان|مؤمنان]] اجازه می‌دهد سخنان دیگران را مطالعه و بررسی کرده و اهل تحقیق باشند و آنگاه دست به انتخاب بزنند. شهرت این آیه هم به دلیل تشویق آن به آزاداندیشی است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۹، ص۴۱۲.</ref>منظور از قول آن است که ارتباطی با عمل داشته باشد و تبعیت از قول احسن،عمل کردن به آن است و احسن القول(بهترین سخن) آن است که انسان را بیشتر به حق برساند وبرای او خیرخواهانه تر باشد. <ref>طباطبایی، المیزان،۱۳۹۳ق، ج۱۷، ص۲۵۰.</ref> مفاد آیه این است که بندگان خدا طالب حق و رشدند، به هر سخنى که گوش دهند بدین امید گوش مى دهند که در آن حقى بیابند و مى ترسند که در اثر گوش ندادن به آن ، حق از ایشان فوت شود.<ref>موسوی همدانی، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۷،ص۳۸۰.</ref> | این آیه را بیانگر آزاداندیشی [[اسلام|مسلمانان]] و انتخاب آزاد آنها در مسائل مختلف دانسته‌اند. آیه به [[ایمان|مؤمنان]] اجازه می‌دهد سخنان دیگران را مطالعه و بررسی کرده و اهل تحقیق باشند و آنگاه دست به انتخاب بزنند. شهرت این آیه هم به دلیل تشویق آن به آزاداندیشی است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۹، ص۴۱۲.</ref>منظور از قول آن است که ارتباطی با عمل داشته باشد و تبعیت از قول احسن،عمل کردن به آن است و احسن القول(بهترین سخن) آن است که انسان را بیشتر به حق برساند وبرای او خیرخواهانه تر باشد. <ref>طباطبایی، المیزان،۱۳۹۳ق، ج۱۷، ص۲۵۰.</ref> مفاد آیه این است که بندگان خدا طالب حق و رشدند، به هر سخنى که گوش دهند بدین امید گوش مى دهند که در آن حقى بیابند و مى ترسند که در اثر گوش ندادن به آن ، حق از ایشان فوت شود.<ref>موسوی همدانی، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۷،ص۳۸۰.</ref> | ||