آقابزرگ تهرانی: تفاوت میان نسخهها
←معرفی
Khoshnoudi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Khoshnoudi (بحث | مشارکتها) (←معرفی) |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
[[File:آقابزرگ طهرانی.jpg|300px|left|بندانگشتی|تصویر آقابزرگ در کتاب [[طبقات اعلام الشیعه]]]] | [[File:آقابزرگ طهرانی.jpg|300px|left|بندانگشتی|تصویر آقابزرگ در کتاب [[طبقات اعلام الشیعه]]]] | ||
[[پرونده:مقبره آقابزرگ تهرانی.jpg|بندانگشتی|مقبره آقابزرگ تهرانی]] | [[پرونده:مقبره آقابزرگ تهرانی.jpg|بندانگشتی|مقبره آقابزرگ تهرانی]] | ||
علامه آقابزرگ تهرانی، کتابشناس و عالم شیعه، به انگیزه ثبت و معرفی آثار مکتوب شیعه، کتاب [[الذریعة الی تصانیف الشیعة (کتاب)|الذریعة الی تصانیف الشیعة]] را در مدت ۶۰ سال و معرفی بیش از پنجاه هزار جلد کتاب نگاشت.<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۲، ص۹۲۲.</ref> | علامه آقابزرگ تهرانی، کتابشناس و عالم شیعه، به انگیزه ثبت و معرفی آثار مکتوب شیعه، کتاب [[الذریعة الی تصانیف الشیعة (کتاب)|الذریعة الی تصانیف الشیعة]] را در مدت ۶۰ سال و معرفی بیش از پنجاه هزار جلد کتاب نگاشت.<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۲، ص۹۲۲.</ref> شبیری زنجانی او را انسانی متواضع، زحمتکش و دقیق در نقل مطالب معرفی کردهاست. همچنین اذعان دارد که اگر کتاب الذریعه نوشته نمیشد، تحقیقات جدید ناقص و زمانبر میشد.<ref>شبیری زنجانی، جرعهای از دریا، ج۱ ص۵۰۱.</ref> | ||
او در [[۱۱ ربیعالاول]] [[سال ۱۲۹۳ هجری قمری|۱۲۹۳ق]] در محله پامنار [[تهران]] به دنیا آمد.<ref>آقابزرگ تهرانی، «زندگینامه خود نوشت آقابزرگ»، ص۴۱</ref> خاندان او اصالت گیلانی داشتند که به تهران مهاجرت کردند.<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۲، ص۹۱۲.</ref> پدرش حاج علی از بازاریان خیر و اهل قلم بود. جدِّ بزرگش، حاج محسن نیز بازرگان بود و به همین جهت فرزندانش به محسنی شهرت داشتند.<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۲، ص۹۱۲.</ref> جدش با همکاری منوچهرخان معتمدالدوله گرجی، نخستین چاپخانه ایران را بنیاد نهاد.<ref>منزوی، «الذریعه و آقابزرگ تهرانی»، ص۱۱۶</ref> | او در [[۱۱ ربیعالاول]] [[سال ۱۲۹۳ هجری قمری|۱۲۹۳ق]] در محله پامنار [[تهران]] به دنیا آمد.<ref>آقابزرگ تهرانی، «زندگینامه خود نوشت آقابزرگ»، ص۴۱</ref> خاندان او اصالت گیلانی داشتند که به تهران مهاجرت کردند.<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۲، ص۹۱۲.</ref> پدرش حاج علی از بازاریان خیر و اهل قلم بود. جدِّ بزرگش، حاج محسن نیز بازرگان بود و به همین جهت فرزندانش به محسنی شهرت داشتند.<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۲، ص۹۱۲.</ref> جدش با همکاری منوچهرخان معتمدالدوله گرجی، نخستین چاپخانه ایران را بنیاد نهاد.<ref>منزوی، «الذریعه و آقابزرگ تهرانی»، ص۱۱۶</ref> |