غازان‌خان: تفاوت میان نسخه‌ها

این منطقه امروزه با نام '''شنب غازان''' یکی از محلات تبریز است. '''مسجد اعظم المهدی''' که امروزه به نام بویوک مسجد (مسجد بزرگ) شناخته می‌شود٬ تنها بنایی است که با همان هویت خود از آن دوران به یادگار مانده است.<ref>میراشرفی٬ چمران تبریز، (دوماهنامه امان شماره ۲۰)</ref>  

غازان همچنین دستور ساخت بناهای مختلفی را در اطراف قبه صادر نمود؛ از جمله [[مسجد جامع]]، مدرسه [[شافعیه]]، مدرسه [[حنفیه]]، [[خانقاه]] برای [[دراویش]] که هر صبح‌ و شام به [[فقرا]] و [[مساکین]] غذا داده می‌شد و دو مرتبه در ماه برای [[رقص]] و [[سماع]] به [[صوفیان]]  تعلق داشت. دارالسیاده برای اقامت [[سادات]]، [[رصدخانه]]، [[دار‌الشفاء]]، [[بیت الکتب]] به همراه چند نفر کتابدار، [[بیت القانون]]، جهت اجرای قوانین غازانی، بیت المتولی جهت اسکان و اداره و رسیدگی به امور زندگی مردم، [[حکمتیه]] جهت اقامت [[حکما]] و تعلیم [[حکمت]]، بستان و قصر عادلیه، و همچنین حوض‌خانه و حمام به همراه چندین خادم، از دیگر بناهایی است که در اطراف قبه وی ساخته شد.<ref>اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴ش، ص۳۰۶.</ref>