تشییع و تدفین حضرت فاطمه(س): تفاوت میان نسخه‌ها

بنابر آنچه در [[بحار الانوار]] آمده است، [[عمر بن خطاب]] {{یادداشت|برخی منابع از گوینده این کلام نام نبرده و تنها با تعبیر صاحبان قدرت (وُلَاةُ الْأَمْرِ) از آن یاد کرده‌اند.(طبری آملی، دلائل الإمامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۶.)}} گفت برخی از زنان مسلمان را بیاورید تا این قبرها را نبش کنند و جنازه فاطمه را پیدا کنند، تا ما بر آن نماز بخوانیم و دوباره دفن کنیم و قبرش را [[زیارت]] کنیم.<ref> مجلسی،‌ بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۸، ص۳۰۴.</ref> وقتی این خبر به امام علی(ع) رسید، بسیار خشمگین شد و شمشیرش را برداشت و به [[بقیع]] رفت<ref> مجلسی،‌ بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۳، ص۲۱۲.</ref> و پس از مشاجره‌ای که میان او و عمر درگرفت،<ref>طبری آملی، دلائل الإمامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۷.</ref> به عمر گفت اگر شمشیر خود را از غلاف بیرون بیاورم، به جایش برنمی‌گردانم مگر اینکه تو را کشته باشم.<ref> مجلسی،‌ بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۸، ص۳۰۴.</ref> او همچنین خطاب به افرادی که خواهان [[نبش قبر]] بودند گفت که اگر کسی سنگی را از روی این قبرها جابجا کند، او را خواهد کشت.<ref> طبری آملی، دلائل الإمامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۷.</ref> پس از این تهدیدها، عمر از تصمیم خود منصرف شد.<ref> مجلسی،‌ بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۸، ص۳۰۴.</ref> براساس برخی نقل‌ها پس از این گفتگو، ابوبکر امام علی(ع) را آرام کرده و گفت کاری که علی(ع) دوست نداشته باشد را انجام نخواهد داد.<ref>طبری آملی، دلائل الإمامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۷.</ref>