مقام ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس منابع تاریخی، تا زمان [[خلیفه دوم]] این سنگ بر روی زمین قرار داشت. در زمان وی جاری‌شدن سیلی که «اُمِّ اَشهَل» نام گرفت {{یادداشت|در زمان خلافت عمر بن خطاب، از جانب شمال مکّه سیلی داخل مسجدالحرام شد، این سیل امّ نهشل دختر عبید بن سعید بن عاص بن امیّه را با خود برد و در پایین مکّه، جسد او یافت شد. این سیل را به نام او، «امّ نهشل» نامیده اند.}} این سنگ را تا مسافت زیادی جابجا کرد و خلیفه برای سنگ، پایه‌ای در جای قبلی خود ساخت.<ref>اخبار مکه، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، ۱۳۶۸ش. ج۲، ص۳۲۷.</ref> در قرن دوم هجری سنگ مقام که از چندجا شکسته شده بود را با نقره به هم متصل نموده و روکشی از طلا برای آن قرار دادند. بعدها برای حفاظت بیشتر، گنبدی با چهار پنجره از آهن بر روی آن ساختند. تا سال ۱۳۴۶ش ساختمانی چوبی به ابعاد ۳ در ۶ متر بر روی مقام وجود داشت که برای طواف‌کنندگان ایجاد زحمت می‌کرد. دولت سعودی تصمیم داشت مقام را به نزدیکی [[باب بنی‌شیبه]] منتقل کند اما به دلیل مخالفت عمومی عالمان مسلمان، جای مقام ابراهیم تغییر نکرد و استوانه فلزی طلایی رنگی بر روی آن قرار گرفت.<ref>[http://hajj.ir/99/3552 مقام ابراهیم]، سایت حج.</ref><ref>التاریخ القویم، ج۴، ص۵۲</ref> از شیشه‌های اطراف این استوانه می‌توان سنگ مقام و جای پاها که هم اکنون با نقره پوشانده شده را مشاهده کرد.<ref>سائد بکداش، فضل الحجرالاسود و مقام ابراهیم، صص۱۰۵-۱۰۴.</ref> مقام ابراهیم حدود ۱۳ متر از کعبه فاصله دارد.

بیشتر [[شیعه|شیعیان]] و برخی اهل سنت{{یادداشت| در حدیثی عایشه می‌گوید: «أنّ المقام کان فی زمن رسول الله(ص) و زمن ابی بکر ملتصقاً بالبیت، ثم أخّره عمر بن الخطاب» «مقام در زمان حضرت رسول خدا(ص) و زمان ابوبکر، به بیت چسبیده بود و عمر آن را دور کرد». بیهقی، دلائل النبوة، ج۲، ص۶۳؛ ابن‌حجر، فتح الباری، ج۸، ص۱۶۹.}}<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۰، ص۳۳۴.</ref> <ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۱۵.</ref> اعتقاد دارند مکان مقام ابراهیم در زمان جاهلیت مکان فعلی بوده و رسول خدا آن را به جایگاه اصلی خود که چسبیده به کعبه بود بازگرداند، در زمان خلیفه دوم وی مقام را به دلایلی مثل ازدحام طواف‌کنندگان به مکان فعلی منتقل کرد.