Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶
ویرایش
حفص بن سلیمان اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
P.motahari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
|مرتبط = | |مرتبط = | ||
}} | }} | ||
'''حَفْص بن سلیمان بن مغیره اسدی''' (۹۰–۱۸۰ق)، | '''حَفْص بن سلیمان بن مغیره اسدی''' (۹۰–۱۸۰ق)، «مُقری» (قرائت‌دان) و مشهورترین [[چهارده روایت|راوی]] قرائت [[عاصم بن ابی النجود کوفی|عاصم بن ابی‌النَجود]] از [[قاریان هفت‌گانه|قاریان هفت‌گانه قرآن]] بود. او علم قرائت را از عاصم آموخت. برخی او را داناترین فرد روزگارش به علم قرائت دانسته‌اند. حفص قرائت منسوب به [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] را در [[کوفه]]، [[بغداد]] و [[مکه]] نشر داد. اکنون در بیشتر سرزمین‌های اسلامی، [[قرآن]] مطابق با [[قرائت حفص از عاصم]] چاپ و [[تلاوت]] می‌شود. | ||
[[شیخ طوسی]] حفص را در شمار [[فهرست اصحاب امام صادق(ع)|اصحاب امام صادق(ع)]] آورده است، اما شرح‌حال‌نگاران [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] با وجود پذیرش جایگاهش در علم قرائت، او را [[حدیث متروک|متروک‌الحدیث]] و [[حدیث ضعیف|ضعیف]] شمرده‌اند. طبق برخی پژوهش‌ها، تضعیف حفص در روایت، به جهت اشتراک و تشابه اسمی او با راویان دیگر است. | [[شیخ طوسی]] حفص را در شمار [[فهرست اصحاب امام صادق(ع)|اصحاب امام صادق(ع)]] آورده است، اما شرح‌حال‌نگاران [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] با وجود پذیرش جایگاهش در علم قرائت، او را [[حدیث متروک|متروک‌الحدیث]] و [[حدیث ضعیف|ضعیف]] شمرده‌اند. طبق برخی پژوهش‌ها، تضعیف حفص در روایت، به جهت اشتراک و تشابه اسمی او با راویان دیگر است. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
ابن‌جزری، محدث شافعی، از حفص نقل کرده که استادش عاصم به وی گفته است همان قرائتی را به او آموخته که از [[ابوعبدالرحمن سلمی|ابوعبدالرحمن سُلَّمی]] اخذ کرده و سلَّمی عیناً از امام علی(ع) فراگرفته است.<ref name=":0">ابن‌جزری، غایة النهایة فی طبقات القراء، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۳۴۸.</ref> | ابن‌جزری، محدث شافعی، از حفص نقل کرده که استادش عاصم به وی گفته است همان قرائتی را به او آموخته که از [[ابوعبدالرحمن سلمی|ابوعبدالرحمن سُلَّمی]] اخذ کرده و سلَّمی عیناً از امام علی(ع) فراگرفته است.<ref name=":0">ابن‌جزری، غایة النهایة فی طبقات القراء، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۳۴۸.</ref> | ||
طبق گزارشی، او از کودکی آیات قرآن را پنج‌آیه‌پنج‌آیه از عاصم آموخت.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۲۷.</ref> برخی این‌گونه یادگیری را دلیل بر اتقان بیشتر قرائت او نسبت به سایرین دانسته‌اند.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۲۷.</ref> وی قرائت را در کوفه، به شیوه تلاوت، به مردم آموخت. سپس به بغداد رفت و مدتی | طبق گزارشی، او از کودکی آیات قرآن را پنج‌آیه‌پنج‌آیه از عاصم آموخت.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۲۷.</ref> برخی این‌گونه یادگیری را دلیل بر اتقان بیشتر قرائت او نسبت به سایرین دانسته‌اند.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۲۷.</ref> وی قرائت را در کوفه، به شیوه تلاوت، به مردم آموخت. سپس به بغداد رفت و مدتی آنجا به این کار مشغول شد.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۲۹.</ref> در دوران [[هارون عباسی|هارون‌الرشید]] هم به مکه رفت و تا پایان عمر به تعلیم قرآن و آموزش قرائت پرداخت.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۲۹.</ref> | ||
===شاگردان=== | ===شاگردان=== | ||
حفص شاگردانی را در علم قرائت تربیت کرد. برخی، از شهرهای دیگر به مکه می‌آمدند تا از او قرائت بیاموزند گه از جمله آنها فضل بن یحیی انباری است.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۳۰.</ref> از دیگر شاگردانش عمرو بن صباح است که قرائت او را در کتابی گردآوری کرد.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۳۰.</ref> سایر شاگردان حفص عبارت‌اند از: عثمان بن یمان، عبید بین صباح، ابوشعیف قواس، حسین بن محمد مَرْوزی و هبیرة بن حفص.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۳۰.</ref> | حفص شاگردانی را در علم قرائت تربیت کرد. برخی، از شهرهای دیگر به مکه می‌آمدند تا از او قرائت بیاموزند گه از جمله آنها فضل بن یحیی انباری است.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۳۰.</ref> از دیگر شاگردانش عمرو بن صباح است که قرائت او را در کتابی گردآوری کرد.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۳۰.</ref> سایر شاگردان حفص عبارت‌اند از: عثمان بن یمان، عبید بین صباح، ابوشعیف قواس، حسین بن محمد مَرْوزی و هبیرة بن حفص.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۳۰.</ref> | ||