پرش به محتوا

رجبعلی خیاط: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۶ ژوئن ۲۰۲۳
لینک دهی
بدون خلاصۀ ویرایش
(لینک دهی)
خط ۳۱: خط ۳۱:
| وبگاه رسمی =
| وبگاه رسمی =
}}
}}
'''رجبعلی خیاط''' (۱۲۶۲ ـ [[سال ۱۳۴۰ هجری شمسی|۱۳۴۰ش]]) با نام اصلی رجبعلی نکوگویان، استاد [[اخلاق]] در شهر [[تهران]] که شاگردانی را تربیت کرده است. او در طول عمر خود به خیاطی مشغول بود و در جلسات خصوصی خود، اشعار عرفانی [[حافظ شیرازی]] را شرح و تفسیر می‌داد. دوران جوانی رجبعلی خیاط را سرآغاز تحول و رسیدن به کمالات معنوی دانسته‌اند. برخی پژوهشگران، ادعاهایی نظیر دیدار با [[امام زمان(عج)]] و [[کرامات]] نسبت داده شده به وی را مورد نقد قرار داده‌اند. او در تحولات سیاسی عصر خود حضور نداشت اما شاگردان و دوستانش را از همکاری با حکومت پهلوی برحذر می‌داشت.  
'''رجبعلی خیاط''' (۱۲۶۲ ـ [[سال ۱۳۴۰ هجری شمسی|۱۳۴۰ش]]) با نام اصلی رجبعلی نکوگویان، استاد [[اخلاق]] در شهر [[تهران]] که شاگردانی را تربیت کرده است. او در طول عمر خود به خیاطی مشغول بود و در جلسات خصوصی خود، اشعار عرفانی [[حافظ شیرازی]] را شرح و تفسیر می‌داد. دوران جوانی رجبعلی خیاط را سرآغاز تحول و رسیدن به کمالات معنوی دانسته‌اند. برخی پژوهشگران، ادعاهایی نظیر دیدار با [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(عج)]] و [[کرامت|کرامات]] نسبت داده شده به وی را مورد نقد قرار داده‌اند. او در تحولات سیاسی عصر خود حضور نداشت اما شاگردان و دوستانش را از همکاری با حکومت پهلوی برحذر می‌داشت.  
== زندگی‌نامه ==
== زندگی‌نامه ==
رجبعلی نکوگویان مشهور به «شیخ رجبعلی خیاط» و «جناب شیخ» در سال [[۱۲۶۲ش]]، مصادف با حکومت [[دوره قاجار|قاجاریه]] و [[حکومت پهلوی|پهلوی]] در شهر [[تهران]] متولد شد.<ref>محمدی ری‌شهری، کیمیای محبت، ۱۳۸۰ش، ص۳۱؛ کیانی، عارف‌سوزی و معرفت‌سوزی، ۱۳۸۶ش، ص۱۵.</ref> پدرش، مشهدی باقر، یک کارگر ساده بود که در دوازده سالگیِ رجبعلی از دنیا رفت.<ref>محمدی ری‌شهری، کیمیای محبت، ۱۳۸۰ش، ص۳۱.</ref> او در جوانی برای گذراندن زندگی، شغل خیاطی را پیشه خود قرار داد و تا آخر عمر به این کار اشتغال داشت.<ref>[http://ensani.ir/fa/article?ArticleSearch%5Btitle%5D=%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%85-%D8%B9%D8%B4%D9%82&ArticleSearch%5BsortBy%5D=relevance «کیهان فرهنگی، شمارۀ ۲۰۳، ۱۳۸۲ش»].</ref>
رجبعلی نکوگویان مشهور به «شیخ رجبعلی خیاط» و «جناب شیخ» در سال [[۱۲۶۲ش]]، مصادف با حکومت [[دوره قاجار|قاجاریه]] و [[حکومت پهلوی|پهلوی]] در شهر [[تهران]] متولد شد.<ref>محمدی ری‌شهری، کیمیای محبت، ۱۳۸۰ش، ص۳۱؛ کیانی، عارف‌سوزی و معرفت‌سوزی، ۱۳۸۶ش، ص۱۵.</ref> پدرش، مشهدی باقر، یک کارگر ساده بود که در دوازده سالگیِ رجبعلی از دنیا رفت.<ref>محمدی ری‌شهری، کیمیای محبت، ۱۳۸۰ش، ص۳۱.</ref> او در جوانی برای گذراندن زندگی، شغل خیاطی را پیشه خود قرار داد و تا آخر عمر به این کار اشتغال داشت.<ref>[http://ensani.ir/fa/article?ArticleSearch%5Btitle%5D=%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%85-%D8%B9%D8%B4%D9%82&ArticleSearch%5BsortBy%5D=relevance «کیهان فرهنگی، شمارۀ ۲۰۳، ۱۳۸۲ش»].</ref>
خط ۳۷: خط ۳۷:
در مورد تحصیلات شیخ گفته شده که او تحصیلات رسمی حوزوی و کلاسیک نداشت<ref>مرکز تحقیقات رایانه‌ای قائمیه، [https://www.ghbook.ir/index.php?name=%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%D9%8A%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%20%D9%85%D8%B4%D8%A7%D9%87%D9%8A%D8%B1%20%D8%A7%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D9%86%20%D9%88%20%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%20(1-20)%20%D8%AC%D9%84%D8%AF%203&option=com_dbook&task زندگينامه مشاهير ايران و جهان]، ج۳، ص۳۸۶.</ref> و مسیر [[سیر و سلوک|سیر و سلوکی]] را که به او نسبت می‌دهند، بیشتر بدون استاد گذرانده است،<ref>اسماعیل‎‌زاده، عرشی خاک‌نشین، ۱۳۸۵ش، ص۲۰، ۱۳۸۵ش.</ref> اما از جلسات و منابر افرادی چون برهان‌الدین خوراسگانی، [[محمدعلی شاه‌آبادی]]، [[محمدتقی بافقی]] و [[میرزا جمال اصفهانی]] بهره‌ برده است.<ref>محمدی ری‌شهری، کیمیای محبت، ۱۳۸۰ش، ص۷۷ ـ ۷۸.</ref> [[محمداسماعیل دولابی]]، [[سید ابوالقاسم شجاعی]]، عبدالکریم حامد، علی مدرسی، عبدالعلی گویا، ابوالحسن شیخ، از شاگردان رجبعلی خیاط بوده‌اند.<ref>اسماعیل‌زاده، عرشی خاک‌نشین، ۱۳۸۵ش، ص۲۳ـ ۲۷؛ پروین‌زاده، مقام عشق، ۱۳۸۶ش، ص۹۳.</ref>
در مورد تحصیلات شیخ گفته شده که او تحصیلات رسمی حوزوی و کلاسیک نداشت<ref>مرکز تحقیقات رایانه‌ای قائمیه، [https://www.ghbook.ir/index.php?name=%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%D9%8A%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%20%D9%85%D8%B4%D8%A7%D9%87%D9%8A%D8%B1%20%D8%A7%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D9%86%20%D9%88%20%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%20(1-20)%20%D8%AC%D9%84%D8%AF%203&option=com_dbook&task زندگينامه مشاهير ايران و جهان]، ج۳، ص۳۸۶.</ref> و مسیر [[سیر و سلوک|سیر و سلوکی]] را که به او نسبت می‌دهند، بیشتر بدون استاد گذرانده است،<ref>اسماعیل‎‌زاده، عرشی خاک‌نشین، ۱۳۸۵ش، ص۲۰، ۱۳۸۵ش.</ref> اما از جلسات و منابر افرادی چون برهان‌الدین خوراسگانی، [[محمدعلی شاه‌آبادی]]، [[محمدتقی بافقی]] و [[میرزا جمال اصفهانی]] بهره‌ برده است.<ref>محمدی ری‌شهری، کیمیای محبت، ۱۳۸۰ش، ص۷۷ ـ ۷۸.</ref> [[محمداسماعیل دولابی]]، [[سید ابوالقاسم شجاعی]]، عبدالکریم حامد، علی مدرسی، عبدالعلی گویا، ابوالحسن شیخ، از شاگردان رجبعلی خیاط بوده‌اند.<ref>اسماعیل‌زاده، عرشی خاک‌نشین، ۱۳۸۵ش، ص۲۳ـ ۲۷؛ پروین‌زاده، مقام عشق، ۱۳۸۶ش، ص۹۳.</ref>


رجبعلی خیاط در دیداری که با [[سید محمدهادی میلانی]] داشت، مبدأ تحول و نقطه عطف زندگی معنوی خود را در امتناع و رد دعوت به گناه از سوی دختری زیبا از بستگانش، ذکر کرده است.<ref>محمدی ری‌شهری، تندیس اخلاص، ۱۳۷۶ش، ص۸؛ محمدی ری‌شهری، کیمیای محبت، ۱۳۸۰ش، ص۸۲؛ پیوندی، «همچو یوسف! گلشنی در زندگی و عارفانه‌های شیخ رجبعلی خیاط(نکوگویان)»، ص۵۴.</ref> شیخ رجبعلی در [[۲۲ شهریور]] سال [[سال ۱۳۴۰ هجری شمسی|۱۳۴۰ش]] در ۷۸ سالگی درگذشت<ref>محمدی ری‌شهری، کیمیای محبت، ۱۳۸۰ش، ص۲۶۲.</ref> و در [[قبرستان ابن‌بابویه]] شهر [[ری]] دفن شد.<ref>[https://article.tebyan.net/41243 چه كسانی در ابن‌بابویه مدفونند؟] سایت تبیان.</ref>
رجبعلی خیاط در دیداری که با [[سید محمدهادی میلانی]] داشت، مبدأ تحول و نقطه عطف زندگی معنوی خود را در امتناع و رد دعوت به [[گناه]] از سوی دختری زیبا از بستگانش، ذکر کرده است.<ref>محمدی ری‌شهری، تندیس اخلاص، ۱۳۷۶ش، ص۸؛ محمدی ری‌شهری، کیمیای محبت، ۱۳۸۰ش، ص۸۲؛ پیوندی، «همچو یوسف! گلشنی در زندگی و عارفانه‌های شیخ رجبعلی خیاط(نکوگویان)»، ص۵۴.</ref> شیخ رجبعلی در [[۲۲ شهریور]] سال [[سال ۱۳۴۰ هجری شمسی|۱۳۴۰ش]] در ۷۸ سالگی درگذشت<ref>محمدی ری‌شهری، کیمیای محبت، ۱۳۸۰ش، ص۲۶۲.</ref> و در [[قبرستان ابن‌بابویه]] شهر [[ری]] دفن شد.<ref>[https://article.tebyan.net/41243 چه كسانی در ابن‌بابویه مدفونند؟] سایت تبیان.</ref>


==ویژگی‌ها==
==ویژگی‌ها==
confirmed، protected، templateeditor
۷٬۸۱۴

ویرایش