حوقله: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حَوْقَلَه''' یا '''حَوْلَقَه''' به معنای گفتن «لاحَولَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِالله؛ هر دگرگونی و نیرویی، تنها به دست خدا است» است. این عبارت در [[قرآن]] نیامده، اما عبارت ''لا قُوَّة إِلّا بالله'' یک بار در [[آیه]] ۳۹ [[سوره کهف]] به کار رفته است. براساس این ذکر، انجام [[عبادت|عبادات]] و ترک [[حرام|محرمات]] تنها با یاری [[خدا|خداوند]] ممکن است. همچنین بر پایه [[حدیث|احادیث]]، هر کس این [[ذکر]] را بگوید، خود و امور زندگانی‌اش را به خدا سپرده است.

در روایتی آمده است که [[پیامبر(ص)]] در سفر [[معراج]] به [[خدا|خداوند]] عرض کرد: پروردگارا تو به [[پیامبران|پیامبرانت]] کرامت فرمودی، به من نیز عنایتی کن. خداوند فرمود: به تو نیز در میان آنچه عطا کردم، دو کلمه عطا کردم که در زیر [[عرش|عرشم]] نوشته شده است و آن کلمه «لاحول ولا قوة إلا بالله» و کلمه «لا منجی منک إلا إلیک» است.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۱۱.</ref>

بنابر احادیث این جمله گنجی از گنج‌های [[بهشت]]<ref>برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ق، ج۱، ص۹ و ۱۱؛ بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۷۵؛ ابن حنبل، مسند احمد بن حنبل، دارصادر، ج۲، ص۳۳۳؛ سیوطی، الدرّالمنثور، دار الفکر، ج۲، ص۷۸ و ج۵، ص۳۹۲.</ref> دری از درهای بهشت،<ref>سیوطی، الدرّالمنثور، دار الفکر، ج۵، ص۳۹۱.</ref> درختان بهشت<ref>سیوطی، الدرّالمنثور، دار الفکر، ج۵، ص۲۱۸.</ref> و کلید درهای آسمان و زمین<ref>سیوطی، الدرّالمنثور، دار الفکر، ج۷، ص۲۴۵.</ref> است. این ذکر از ذکرهایی است که [[حضرت موسی]]، هنگام شکافته شدن دریا بر زبان جاری کرد.<ref>سیوطی، الدرّالمنثور، دار الفکر، ج۶، ص۲۹۹.</ref> نقل شده [[امام حسین(ع)]] در [[روز عاشورا]] پیوسته این ذکر را بر لب داشت.<ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۹۵۶م، ج۳، ص۲۵۸؛ ابن طاووس، اللهوف، ۱۴۱۷ق، ص۷۰</ref>

همچنین در برخی [[روایات]] به گفتن حوقله، پس از [[دعا]]<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۲۱؛ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ۱۴۰۶ق، ص۹.</ref> و [[نماز صبح]] و [[نماز مغرب|مغرب]]،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۲۸.</ref> هنگام خروج از منزل،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۴۲ و۵۴۳.</ref> پس از پوشیدن لباس نو<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۴۵۹.</ref> و پس از گفتن یا شنیدن حَی عَلی الصَّلوةِ، حَی عَلی الْفَلاحِ و حَی عَلی خَیرِ الْعَمَل در [[اذان]] سفارش شده است.<ref>طوسی، المبسوط فی فقه الامامیة، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۹۷؛ بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۱۵۲؛ ابن حنبل، مسند احمد بن حنبل، دارصادر، ج۴، ص۹۱۹۲.</ref>

در احادیث [[محمد(ص)|پیامبر(ص)]] و [[امامان(ع)]]، گفتن این ذکر برای برطرف شدن بیماری و فقر،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۵۱، ح۳ و ج۸، ص۹۳، ح۶۵؛ برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ق، ج۱، ص۴۲ و ۴۳.</ref> برآورده شدن حاجات،<ref>برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ق، ج۱، ص۴۲.</ref> و رفع [[وسوسه]] و حزن<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۲۵، ح۴؛ الفقه المنسوب للامام الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق، ص۳۸۵.</ref> سفارش شده است.

در روایتی [[امام باقر(ع)]] از پیامبر(ص) نقل کرده است که اگر کسی سه مرتبه بگوید: «بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِالله الْعَلِیِّ الْعَظِیم‏»، [[خدا|خداوند]] او را از ۹۹ نوع بلا حفظ می‌کند که آسان‌ترین آنها خفگی است.<ref>برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ق، ج۱، ص۴۱. نیز نگاه کنید: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۲۱.</ref> برپایه روایات دیگر، این ذکر دوای ۷۰ یا ۹۹ نوع بلا و بیماری دانسته شده که آسان‌ترین آنها غم و اندوه است.<ref>صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ۱۴۰۶ق، ص۱۶۲؛ سیوطی، الدرّالمنثور، دار الفکر، ج۵، ص۳۹۳.</ref> برطرف شدن از ترس از شیطان، سلطان، بیماری جذام و برص(پیسی) نیز در روایات جزو آثار ذکر حوقله آمده است.<ref>برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ق، ج۱، ص۴۱.</ref>

این ذکر در روایات [[اهل سنت]] از مصادیق [[باقیات صالحات|باقیات صالحات]] دانسته شده است.<ref> سیوطی، الدرّالمنثور، دار الفکر، ج۵، ص۳۹۶، ۳۹۸ و۴۸۵.</ref>

در حدیثی از [[اهل سنت]] پیامبر فرمود این ذکر شخص را از [[چشم‌زخم]] در امان می‌دارد.{{مدرک}}