پرش به محتوا

حوقله: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۰
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Hoghalah1.jpg|بندانگشتی]]
[[پرونده:Hoghalah1.jpg|بندانگشتی]]
'''حَوْقَلَه''' یا '''حَوْلَقَه'''، مصدر ساختگی عربی و به معنای گفتن «لاحَولَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللّه؛ هر دگرگونی و نیرویی، تنها به دست خدا است» است. این عبارت در [[قرآن]] نیامده، اما عبارت ''لا قُوَّة إِلّا باللّه'' یک بار در [[آیه]] ۳۹ [[سوره کهف]] به کار رفته است.  
'''حَوْقَلَه''' یا '''حَوْلَقَه''' به معنای گفتن «لاحَولَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللّه؛ هر دگرگونی و نیرویی، تنها به دست خدا است» است. این عبارت در [[قرآن]] نیامده، اما عبارت ''لا قُوَّة إِلّا باللّه'' یک بار در [[آیه]] ۳۹ [[سوره کهف]] به کار رفته است. براساس این ذکر، انجام [[عبادت|عبادات]] و ترک [[حرام|محرمات]] تنها با یاری [[خدا|خداوند]] ممکن است. همچنین بر پایه [[حدیث|احادیث]]، هر کس این [[ذکر]] را بگوید، خود و امور زندگانی‌اش را به خدا سپرده است.


حوقله از ذکرهای مهم و بافضیلت [[اسلام|مسلمانان]] به شمار می‌رود و در [[حدیث|روایات]]، آثار فراوانی برای آن ذکر شده است. انسان، با گفتن این [[ذکر]]، خود و امور زندگانی‌اش را به [[خدا]] می‌سپارد. این ذکر برای رفع وسوسه، فقر، بیماری و حزن توصیه شده است. بنابر منابع اسلامی، [[امام حسین(ع)]] در [[روز عاشورا]] پیوسته این ذکر را بر زبان جاری می‌کرد. حوقله در نظم و نثر فارسی، برای راندن [[شیطان]]، اظهار تعجب، اعتراض و نشان دادن ناخرسندی به کار رفته است.
حوقله از ذکرهای مهم و بافضیلت [[اسلام|مسلمانان]] به شمار می‌رود و در روایات به بسیار گفتن آن سفارش و آثار فراوانی برای آن ذکر شده است. این ذکر برای برآورده شدن حاجات، برطرف شدن وسوسه، فقر، بیماری و حزن توصیه شده است.  
 
حوقله در نظم و نثر فارسی، برای راندن [[شیطان]]، اظهار تعجب، اعتراض و نشان دادن ناخرسندی به کار رفته است.


==لغت شناسی==
==لغت شناسی==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۲۲۶

ویرایش