سید حسین طباطبایی بروجردی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

{{دیگر کاربردها|طباطبائی}}

آیت الله بروجردی از شاگردان [[آخوند خراسانی]] بود که بعد از بازگشت از [[حوزه علمیه نجف|نجف]] در [[بروجرد]] ساکن شد. چند سال پس از درگذشت [[عبدالکریم حائری یزدی]]،‌ به دعوت [[مراجع سه گانه]] ([[سید محمد حجت کوه کمره ای|حجت]]،‌ [[سید محمد تقی خوانساری|خوانساری]]، [[سید صدرالدین صدر|صدر]]) به قم آمد و ریاست [[حوزه علمیه قم در دوره معاصر|حوزه علمیه قم]] را بر عهده گرفت. پس از درگذشت [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، بروجردی مهم‌ترین مرجع شیعیان بود و در دهه ۱۳۳۰ش مرجع عام شیعیان محسوب می‌شد.

آیت الله بروجردی نمایندگانی را به کشورهای مختلف میفرستاد. قبل از وی اگر چه بعضی از مراجع مانند [[سید ابوالحسن اصفهانی]] نمایندگان و مبلغانی را به مناطقی مانند [[هندوستان]]، [[زنگبار]] و مسقط فرستادند، اما این اعزام‌ها محدود و موقت و در مناسبت‌های خاصی انجام می‌شد، ولی آیت الله بروجردی در این وادی نیز به سرمایه گذاری کلان عنایت داشت.

*'''[[مرکز اسلامی هامبورگ]]''': از مهمترین مراکز اسلامی و شیعی در [[آلمان]] و اروپاست. در ۱۳۳۲ تصمیم به تأسیس مرکز گرفته شد و طی نامه‌ای به [[آیت الله]] بروجردی، این پیشنهاد مطرح شد. وی ضمن استقبال از این طرح، مبلغ ده هزار تومان به عنوان نخستین رقم مالی برای انجام این کار حواله کردند. <ref>[http://fa.izhamburg.de/index.aspx?pid=99&articleid=10795 تاریخچهء بنیانگذاری و مراحل بنای مرکز]</ref> در سال ۱۳۳۴ [[محمد محققی لاهیجانی]] به عنوان نماینده آیت الله بروجردی و امام مسجد آغاز به کار کرد. پس از وفات آیت الله بروجردی و بازگشت محققی به ایران، [[سید محمد حسینی بهشتی]] مدیریت این مرکز را بر عهده گرفت. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز مدتی سید محمد خاتمی، محمد مجتهد شبستری، علی مقدم و محمد باقر انصاری در آن به فعالیت مشغول بودند و هم اکنون نیز این مرکز دینی و فرهنگی در هامبورگ فعال است.<ref>رک: زندگی آیت الله العظمی بروجردی، ص۷۲ </ref><ref>[http://fa.izhamburg.de/index.aspx?pid=99&articleid=10795 تاریخچهء بنیانگذاری و مراحل بنای مرکز]</ref>

در چند ماجرا مخالفین مصدق انتظار داشتند که [[آیت الله]] بروجردی علیه مصدق موضع گیری کنند<ref>علی رهنما، نیروهای مذهبی بر بستر حرکت نهضت ملی، ص۹۹۵-۹۹۹</ref>، اما آیت الله بروجردی چنین نکرد و حتی اسنادی مبنی بر حمایت وی از دولت مصدق وجود دارد. <ref>مجله حوزه، مصاحبه با واعظ زاده خراسانی، ش ۴۳-۴۴، ص۲۲۶</ref><ref>احمدعلی رجائی و مهین سروری، اسناد سخن میگویند، ج۱، ص۳۳۹</ref>

::: «‌اینان ([[فداییان اسلام]]) طلاب و سادات جوانی هستند، ناراحت و عصبانی، باید موعظه بشوند. من از آنها می‌خواهم که این کارها را دنبال نکنند. ما تحولات زیادی در عمرمان دیده‌ایم. جریان مشروطیت و... دیدیم که کارها چگونه شروع و به کجا ختم شد.‌» <ref>علی رهنما، نیروهای مذهبی بر بستر حرکت نهضت ملی، ص۵۸</ref>

در سال ۱۳۴۵ق رئیس اداره ثبت احوال بروجرد، شخصی بهایی را به معاونت خود منصوب کرد. همچنین مراسمی با حضور زنان برهنه، در سطح شهر به راه افتاده بود. این اخبار به گوش آیت الله بروجردی رسید و وی برای اعتراض؛ بروجرد را به مقصد [[عتبات عالیات]] ترک کرد. فرماندار بروجرد و دیگر مسئولین شهر، مسئول اداره ثبت احوال و معاونش را برکنار و تنبیه کردند و آیت الله بروجردی را به شهر برگرداندند؛ ولی وی بعد از چند ماه، بر اثر دلتنگی و اعمال خلاف شرع مسئولین کشوری، به طرف عتبات رفته و در [[نجف اشرف]] ساکن شد.

== پانویس ==