پرش به محتوا

عالم غیب: تفاوت میان نسخه‌ها

۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۷ مارس ۲۰۲۰
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Shadpoor
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''عالَم غیب''' به بخشی از عالم هستی اشاره دارد که با حواس پنج‌گانه قابل مشاهده نیست و در مقابل عالم شُهود است که با حواس پنج گانه درک می‌شود. [[علامه طباطبایی]] [[وحی]] و [[جهان آخرت]] را از مصادیق عالم غیب دانسته است. در برخی از [[آیات قرآن]] آگاهی از عالم غیب ویژه [[خداوند]] دانسته شده؛ ولی طبق  برخی دیگر از[[آیات]]، [[پیامبران]] هم می‌توانند با اذن خداوند از عالم غیب اطلاع داشته باشند. علمای امامیه با استناد به روایات متعددی معتقدند: به دلیل اینکه مقام جانشینی [[پیامبر اسلام(ص)]] مستلزم آگاهی‌های فوق‌بشری است، [[امامان معصوم]] نیز از عالَم غیب اطلاع دارند. به باور برخی از علمای شیعه پیامبران و امامان تنها به وسیله تعلیم خداوند، از عالَم غیب مطلع می‌شوند. [[ملاصدرا]] ارتباط انسان‌های عادی با عالَم غیب را به شرط به کمال رسیدن عقل ممکن دانسته است.
'''عالَم غیب''' به بخشی از عالم هستی اشاره دارد که با حواس پنج‌گانه قابل مشاهده نیست و در مقابل عالم شُهود است که با حواس پنج گانه درک می‌شود. [[علامه طباطبایی]] [[وحی]] و [[جهان آخرت]] را از مصادیق عالم غیب دانسته است. در برخی از [[آیات قرآن]] آگاهی از عالم غیب ویژه [[خداوند]] دانسته شده؛ ولی طبق  برخی دیگر از[[آیات]]، [[پیامبران]] هم می‌توانند با اذن خداوند از عالم غیب اطلاع داشته باشند. علمای امامیه با استناد به روایات متعددی معتقدند: به دلیل اینکه مقام جانشینی [[پیامبر اسلام(ص)]] مستلزم آگاهی‌های فوق‌بشری است، [[امامان معصوم]] نیز از عالَم غیب اطلاع دارند. به باور برخی از علمای شیعه پیامبران و امامان تنها به وسیله تعلیم خداوند، از عالَم غیب مطلع می‌شوند. [[ملاصدرا]] ارتباط انسان‌های عادی با عالَم غیب را به شرط به کمال رسیدن [[عقل]] ممکن دانسته است.


==عالم غیب در مقابل عالم شهود==
==عالم غیب در مقابل عالم شهود==
خط ۹: خط ۹:
==آگاهی خداوند از عالم غیب==
==آگاهی خداوند از عالم غیب==
[[آیات]] بسیاری از [[قرآن]] از عالم غیب سخن گفته و آگاهی از آن را به خداوند نسبت داده‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به سوره انعام، آیه ۵۹؛ سوره انعام، آیه ۷۳؛ سوره توبه، آیه ۹۴؛ سوره رعد، آیه ۲؛ سوره مؤمنون، آیه ۹۲.</ref>  برخی از [[آیه|آیات]]  آگاهی از عالم غیب را ویژه خداوند دانسته‌اند. از آن جمله آیه ۶۵ [[سوره نمل]] است که می‌گوید:‌  «قُلْ لا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلاَّ اللَّهُ» (هركه در آسمان‌ها و زمین است، جز خدا، غيب را نمى‌‏شناسد و نمی‌‏داند)؛<ref>ترجمه فولادوند.</ref><br />
[[آیات]] بسیاری از [[قرآن]] از عالم غیب سخن گفته و آگاهی از آن را به خداوند نسبت داده‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به سوره انعام، آیه ۵۹؛ سوره انعام، آیه ۷۳؛ سوره توبه، آیه ۹۴؛ سوره رعد، آیه ۲؛ سوره مؤمنون، آیه ۹۲.</ref>  برخی از [[آیه|آیات]]  آگاهی از عالم غیب را ویژه خداوند دانسته‌اند. از آن جمله آیه ۶۵ [[سوره نمل]] است که می‌گوید:‌  «قُلْ لا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلاَّ اللَّهُ» (هركه در آسمان‌ها و زمین است، جز خدا، غيب را نمى‌‏شناسد و نمی‌‏داند)؛<ref>ترجمه فولادوند.</ref><br />
همچنین در آیاتی [[پیامبران]] از عدم آگاهی خود از علم غیب سخن گفته‌اند؛ برای مثال آیه ۳۱ سوره هود از قول [[حضرت نوح(ع)]] نقل می‌کند: «وَ لا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدي خَزائِنُ اللَّهِ وَ لا أَعْلَمُ الْغَيْبَ (من هرگز به شما نمی‌‏گويم خزائن الهى نزد من است و غيب هم نمی‌دانم)<ref>ترجمه فولادوند.</ref>
همچنین در آیاتی [[پیامبران]] از عدم آگاهی خود از علم غیب سخن گفته‌اند؛ برای مثال آیه ۳۱ [[سوره هود]] از قول [[حضرت نوح(ع)]] نقل می‌کند: «وَ لا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدي خَزائِنُ اللَّهِ وَ لا أَعْلَمُ الْغَيْبَ (من هرگز به شما نمی‌‏گويم خزائن الهى نزد من است و غيب هم نمی‌دانم)<ref>ترجمه فولادوند.</ref>


==اطلاع پیامبران از عالم غیب==
==اطلاع پیامبران از عالم غیب==
کاربر ناشناس