صالح بن وهب یزنی

مقاله قابل قبول
رده ناقص
عدم رعایت شیوه‌نامه ارجاع
شناسه ناقص
از ویکی شیعه
(تغییرمسیر از صالح بن وهب)
صالح بن وهب
مشخصات فردی
نام کاملصالح بن وهب یزنی(مزنی)
درگذشت ۶۶ق
نحوه درگذشتدر قیام مختار
نقش در واقعه کربلا
اقداماتتاختن اسب بر بدن امام حسین(ع) و زدن نیزه بر پهلوی آن حضرت
نقش‌های برجستهاز لشکر عمر بن سعد در واقعه کربلا


صالح بن وهب یزنی (مزنی) جعفی(کشته شده در ۶۶ق)، از لشکریان عمر بن سعد در واقعه کربلا بود که در شهادت امام حسین(ع) نقش داشت. او یکی از ده سواری است که پس از شهادت امام حسین(ع) با اسب بر بدن آن‌حضرت تاخت. او سرانجام در قیام مختار کشته شد.

نام

نام وی در منابع صالح بن وهب یزنی،[۱] صالح بن وهب مزنی،[۲] صالح بن وهب جعفی[۳] و صالح بن وهب مُرّی[۴] ثبت شده است.

روز عاشورا

در روز عاشورا، شمر بن ذی الجوشن با گروهی از سپاهیان عمر سعد که صالح بن وهب از جمله آنان بود به‌سوی امام حسین(ع) آمدند. شمر آنان را به تمام کردن کار امام تشویق می‌کرد.[۵] صالح بن وهب نیزه‌ای به پهلوی آن‌حضرت زد[۶] و در نتیجه ایشان با گونه راست خود از اسب به زمین افتاد.[۷]

صالح بن وهب، از جمله ده نفری است که به دستور عمر بن سعد با اسب بر بدن امام حسین(ع) تاختند.[۸] پس از واقعه عاشورا صالح بن وهب و دیگر کسانی که با اسب بر بدن امام حسین(ع) تاخته بودند نزد ابن زیاد رفتند و جایزه اندکی از او دریافت کردند.[۹] از ابوعمرو زاهد نقل شده است که ده نفری که با اسب بر بدن امام حسین(ع) تاختند، همه زنازاده بوده‌اند.[۱۰]

سرانجام

در سال ۶۶ ق، مختار ثقفی به خون‌خواهی حسین بن علی(ع) قیام کرد، او دستور داد دست و پای صالح بن وهب و دیگر کسانی که با اسب بر بدن امام حسین(ع) تاخته بودند را با میخ‌های آهنین بر زمین کوبیدند و با اسب بر بدنشان تاختند تا کشته شدند.[۱۱]

پانویس

  1. بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۰۲؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۷۷.
  2. سماوی، ابصارالعین، ص۳۷؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۵۴.
  3. قمی، نفس المهموم، ص۳۴۷؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۵۹؛ سید بن طاووس، اللهوف، ص۱۳۶.
  4. سید بن طاووس، اللهوف، ص۱۲۴.
  5. بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۰۲؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۵۰؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۷۷؛ ابومخنف، وقعة الطف، ص۲۵۰.
  6. ابن اعثم، الفتوح، ج۵، ص۱۱۸.
  7. سماوی، ابصارالعین، ص۳۷؛ قمی، نفس المهموم، ص۲۳۰؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۵۴؛ سید بن طاووس، اللهوف، ص۱۲۴.
  8. مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۵۹-۶۰؛ قمی، نفس المهموم، ص۳۴۷-۳۴۸؛ مقرم، مقتل الحسین علیه‌السلام، ص۳۱۷؛ سید بن طاووس، اللهوف، ص۱۳۵-۱۳۶
  9. مقرم، مقتل الحسین، ص۳۱۷؛ ابن نما، مثیرالاحزان، ص۷۸؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۵۹-۶۰؛ سید بن طاووس، اللهوف، ص۱۳۶-۱۳۵؛ قمی، نفس المهموم، ص۳۴۷؛ ابن نما، مثیرالاحزان، ص۷۸.
  10. سید بن طاووس، اللهوف، ص۱۳۶؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۰؛ قمی، نفس المهموم، ص۳۴۸.
  11. سید بن طاووس، اللهوف، ص۱۳۶؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۰؛ قمی، نفس المهموم، ص۳۴۸.

منابع

  • ابومخنف کوفی، لوط بن یحیی، وقعة الطف، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۱۷ق.
  • ابن اعثم کوفی، الفتوح، تحقیق: علی شیری، بیروت، دارالأضواء، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۱م.
  • ابن نما حلی، مثیرالأحزان، قم، انتشارات مدرسه امام مهدی (عج)، ۱۴۰۶ق.
  • بلاذری، احمد بن یحیی، انساب‌الأشراف، تحقیق: محمدباقر محمودی، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، ۱۹۷۷ق/۱۳۹۷م.
  • سید بن طاووس، اللهوف علی قتلی الطفوف، تهران، جهان، ۱۳۴۸ش.
  • سماوی، محمد بن طاهر، إبصارالعین فی أنصارالحسین علیه‌السلام، قم، دانشگاه شهید محلاتی، ۱۴۱۹ق.
  • قمی، شیخ عباس، نفس المهموم، نجف، المکتبة الحیدریة، ۱۴۲۱ق.
  • مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، تهران، اسلامیة، ۱۳۶۳ش.
  • مقرم، عبدالرزاق، مقتل الحسین علیه‌السلام، بیروت، مؤسسة الخرسان للمطبوعات، ۱۴۲۶ق/۲۰۰۷م.