احمد کافی

مقاله قابل قبول
عدم رعایت شیوه‌نامه ارجاع
کپی‌کاری از منابع خوب
شناسه ناقص
از ویکی شیعه
(تغییرمسیر از شیخ احمد کافی)
احمد کافی
روحانی واعظ، روضه‌خوان و مؤسس مهدیه تهران
اطلاعات فردی
تاریخ تولد۱ خرداد سال ۱۳۱۵ش/۱ ربیع‌الاول ۱۳۵۵ق
زادگاهمشهد
تاریخ وفات۳۰ تیر سال ۱۳۵۷ش/نیمه شعبان سال ۱۳۹۸ق
محل دفنقبرستان خواجه‌ربیع
خویشاوندان
سرشناس
سید حسین شاهرودی
اطلاعات علمی
استادانسید ابوالقاسم خوییسید اسدالله مدنیسید مرتضی فیروزآبادی
محل تحصیلمشهدتهراننجف
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
سیاسیحمایت از امام خمینی در مبارزه علیه حکومت پهلوی
اجتماعیتأسیس مهدیه تهران • ساخت درمانگاه • ایجاد صندوق قرض‌الحسنه • کمک به نیازمندان • تأسیس حوزه علمیه، ساخت مسجد، مدرسه و حمام در ایلام


شیخ احمد کافی (۱۳۱۵-۱۳۵۷ش) روحانی، واعظ و روضه‌خوان شیعه پیش از انقلاب اسلامی ایران و مؤسس مهدیه تهران. او شهرت خود را با سخنرانی‌هایش کسب کرد و از امام خمینی طرفداری می‌کرد. محتوای برخی از سخنرانی‌های کافی در قالب کتاب و لوح فشرده منتشر شده است. او در خواجه‌ربیع در مشهد مدفون است.

زندگی

احمد کافی فرزند میرزا محمد در ۱ خرداد سال ۱۳۱۵ش برابر با ۱ ربیع‌الاول ۱۳۵۵ق در مشهد زاده شد.[۱] وی پس از پایان دروس مقدمات و ادبیات عرب حوزوی، به وعظ و خطابه می‌پرداخت. در حدود پانزده سالگی در شب‌های جمعه، دعای کمیل در حرم امام رضا(ع) را می‌خواند.[۲] وی بارها در راهپیمایی اربعین از نجف تا کربلا شرکت کرد.[۳]

کافی در ۲۳ سالگی با دختر سید حسین شاهرودی ازدواج کرد.[۴]

فعالیت‌های علمی

اجازه‌ در امور حسبیه امام خمینی برای احمد کافی

کافی در سال ۱۳۲۱ش به دبستان رفت و از ده‌سالگی نزد پدرش میرزا احمد به تحصیل علوم دینی مشغول شد. او سپس وارد حوزه علمیه شد و در سال ۱۳۳۳ش به همراه جدش به نجف رفت[۵] کافی در نجف در مدرسه طیب زیر نظر اساتیدی چون آیت‌الله خویی، سید اسدالله مدنی، حسین راستی کاشانی و سید مرتضی فیروزآبادی به تحصیل علوم دینی پرداخت.[۶] کافی از طرف آیت‌الله مدنی تبریزی، مأمور خواندن دعای کمیل در حرم امام حسین(ع) و دعای ندبه در مدرسه طیب بود.[۷] او مدتی پس از اقامت در نجف، به دلیل مشکلات مالی خانواده به ایران بازگشت و سه سال در قم مشغول به تحصیل شد.[۸]

کافی از امام خمینی، سید ابوالقاسم خوئی و سید محمدرضا گلپایگانی اجازه در امور حسبیه داشت.[۹]

تبلیغ

سخنرانی احمد کافی در ماه محرم در تهران[۱۰]
«در تاریخ یاد ندارم کسی همانند مرحوم کافی نام حضرت ولی عصر(عج) را زنده کرده باشد.»

[۱۱]

احمد کافی در ۱۳۴۳ش به تهران رفت و به تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان و نیز مراسم دعای کمیل و دعای ندبه پرداخت.[۱۲] او برای تبلیغ به اکثر نقاط ایران و برخی کشورها مسافرت می‌کرد و سخنرانی‌هایش با استقبال مردم مواجه می‌شد.[نیازمند منبع] برخی محتوای منبرهای او را مصداق موعظه حسنه دانسته‌اند که در جان های مستعد تأثیر به سزایی داشت.[نیازمند منبع]اخلاص و حرف زدن به زبان مردم و توسل به امام زمان(ع) را سه عامل موفقیت کافی در منبر برشمرده‌اند.[۱۳]

امام خمینی، سید محمدهادی میلانی و سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، او را با عبارت‌های گوناگونی مورد توجه قرار داده‌اند.[۱۴] وی

آثار

از شیخ احمد کافی آثار نوشتاری بر جای نمانده که محتوای برخی از سخنرانی‌های او پس از درگذشتش، در قالب کتاب و لوح فشرده گردآوری و منتشر شده است. برخی از آنها عبارتند از:

  • آخرالزمان به روایت معصومین(ع) از زبان کافی
  • کلید نجات و ایمنی از فتنه‌های آخرالزمان
  • روضه‌های مرحوم کافی
  • لطیفه‌های چهارده معصوم
  • نجات‌یافتگان امام زمان(ع) از زبان احمد کافی
  • نغمه‌های فاطمیه آخرین سخنرانی‌های او را دربردارد.[۱۵]

فعالیت‌های اجتماعی

تأسیس حوزه علمیه، ساخت مسجد، مدرسه و حمام در ایلام و دیگر شهرهای آن و روستاهای اطراف از جمله خدمات او در زمان تبعید است.[۱۸] احمدکافی در شهرهای مختلف، بنای ۷۲ مهدیه را با کمک اهالی پی‌ریزی کرد. او در عربستان نیز، که هر سال برای حج به آنجا می‌رفت، فعالیت داشت.[۱۹]

فعالیت‌های سیاسی

کافی در دوره پهلوی در اجتماعات عمومی از امام خمینی به بزرگی یاد می‌کرد. او به دلیل سخنرانی‌هایش گاهی احضار و بازداشت می‌شد. وی به مدت سه سال به ایلام تبعید شد.[۲۰]

درگذشت

تشییع جنازه شیخ احمد کافی
مراسم ختم کافی در مسجد ارک تهران

احمد کافی چند ماه پیش از انقلاب اسلامی ایران، در ۳۰ تیر سال ۱۳۵۷ش، در نزدیکی مشهد در تصادف رانندگی کشته شد. برخی مرگ او را مشکوک دانسته‌ و به عوامل حکومت پهلوی نسبت می‌دادند. در پی این تردیدها در شهرهایی همچون قم، اصفهان و کاشان تظاهراتی برپا شد.[۲۱]

حاشیه‌های تشییع و دفن

مراسم تشییع شیخ احمد کافی در مشهد، با حمله مأموران حکومت پهلوی مواجه شد که به شهادت و زخمی‌شدن تعدادی از شرکت‌کنندگان انجامید. سید عبدالله شیرازی در حرم امام رضا(ع) بر جنازه او نماز گزارد، سپس جنازه به تهران منتقل شد تا طبق وصیت کافی در مهدیه تهران دفن شود، اما مأموران امنیتی اجازه ندادند تا او را در مهدیه دفن کنند و از خانواده او خواستند تا در رسانه‌ها اعلام کنند که به‌خاطر اینکه ممکن است کسی در تشییع کشته شود جنازه را برخلاف وصیت کافی در بهشت زهرای تهران دفن و هزینه مراسم ختم را صرف امور خیریه خواهیم کرد اما این درخواست با مخالفت خانواده کافی مواجه شد. از این‌رو جنازه به مشهد منتقل و در خواجه‌ربیع دفن شد.[۲۲] در تهران از سوی سید احمد خوانساری در مسجد سید عزیز‌الله و نیز در مسجد ارک از سوی محمدتقی فلسفی مراسم ختم برگزار شد.[نیازمند منبع]

جستارهای وابسته

مطالعه بیشتر

  • کتاب واعظ شهیر حجت‌الاسلام حاج شیخ احمد کافی
  • کافی چهره ماندگار نوشته مهدی کافی

پانویس

  1. کافی، کافی چهره ماندگار، ۱۳۸۸ش، ص۳۰.
  2. «یادی از شیخ احمد کافی بنیان‌گذار مهدیه تهران»، شیعه‌نیوز.
  3. خاطرات مرحوم کافی از پیاده‌روی اربعین، خبرگزاری فارس.
  4. «یادی از شیخ احمد کافی بنیان‌گذار مهدیه تهران»، شیعه‌نیوز.
  5. «حاج شیخ احمد کافی خراسانی»، مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی.
  6. کافی، کافی چهره ماندگار، ۱۳۸۸ش، ص۳۵.
  7. «کافی، احمد»، سایت پایگاه اطلاع رسانی حوزه.
  8. «حاج شیخ احمد کافی خراسانی»، مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی.
  9. «بانک سخنرانی‌های شیخ احمد کافی»
  10. «حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ احمد کافی خراسانی در آیینه تصاویر».
  11. «یادی از شیخ احمد کافی بنیان‌گذار مهدیه تهران»، شیعه‌نیوز.
  12. «یادی از شیخ احمد کافی بنیان‌گذار مهدیه تهران»، شیعه‌نیوز.
  13. «یادی از شیخ احمد کافی بنیان‌گذار مهدیه تهران»، شیعه‌نیوز.
  14. «یادی از شیخ احمد کافی بنیان‌گذار مهدیه تهران»، شیعه‌نیوز.
  15. «یادی از شیخ احمد کافی بنیان‌گذار مهدیه تهران»، شیعه‌نیوز.
  16. کافی، کافی چهره ماندگار، ۱۳۸۸ش، ص۴۶.
  17. «یادی از شیخ احمد کافی بنیان‌گذار مهدیه تهران»، شیعه‌نیوز.
  18. «یادی از شیخ احمد کافی بنیان‌گذار مهدیه تهران»، شیعه‌نیوز.
  19. «یادی از شیخ احمد کافی بنیان‌گذار مهدیه تهران»، شیعه‌نیوز.
  20. شیخ احمد کافی به روایت اسناد؛ کافی، کافی چهره ماندگار، ۱۳۸۸ش، ص۱۴۶.
  21. «یادی از شیخ احمد کافی بنیان‌گذار مهدیه تهران»، شیعه‌نیوز.
  22. «حاج شیخ احمد کافی خراسانی»، مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی.

منابع

پیوند به بیرون