سراقة بن عمرو
سُراقَة بن عَمرو نخستین فاتح شهر باب الابواب (شهر دربند کنونی واقع در داغستان). عمر بن خطاب در سال ۲۲ قمری، سراقه را به فتح باب الابواب فرستاد و او کمی پس از فتح این شهر در همین منطقه درگذشت.
نسب و زندگی
از زندگی سراقة بن عمرو ملقب به ذوالنور[۱]، آگاهی اندکی وجود دارد. همچنین از نسب وی اطلاعی نیست.[۲]
فرماندهی فتح باب الابواب و دیگر مناطق آسیای میانه
در سال ۲۲ قمری، عمر بن خطاب، سراقه را به فتح باب الابواب (شهر دربند در جمهوری داغستان) فرستاد.[۳] سراقة بن عمرو بعد از پیروزی و فتح باب الابواب، امان‌نامه‌ای برای شَهرْبُراز (حاکم ایرانی باب الابواب) و اهالی ارمینیه (ارمنستان کنونی) نوشت و در آن جان و مال و دین مردم را محترم شمرد.[۴]
سپس سراقة بن عمرو سرداران خود را برای ادامۀ فتوحات به نواحی کوهستانی اطراف ارمینیه فرستاد.[۵] اما به جز یکی از فرماندهان، هیچ‌کدام از فرستادگان سراقه در لشکرکشی خود پیروز نشدند.[۶]
درگذشت
سراقه اندکی پس از فتح باب الابواب، در همین منطقه درگذشت.[۷]
اشعار سراقه
سراقه ذوق شعری داشت و در مواردی، اشعاری سروده که یاقوت حموی (ذیل «باب‌الابواب») پاره‌ای از اشعار سراقه را که پس از فتح باب سروده، نقل کرده است.طولابی، دانشنامه جهان اسلام، سُراقَة بن عَمرو، ج۱، ص ۵۴۸۹، سُراقَة بن عَمرو، کتابخانه مدرسه فقاهت.
پانویس
- ↑ رجوع کنید به ابن‌عبدالبرّ، ج۲، ص۵۸۰؛ ابن‌اثیر، ۱۳۹۰۱۳۹۳، ج۲، ص۳۳۰؛ ابن‌حجر عسقلانی، ج۳، ص۴۱
- ↑ رجوع کنید به ابن‌عبدالبرّ، ج۲، ص۵۸۰؛ ابن‌اثیر، ۱۳۹۰۱۳۹۳، ج۲، ص۳۳۰؛ ابن‌حجر عسقلانی، ج۳، ص۴۱
- ↑ طبری، ج۴، ص۱۵۵؛ ابن‌اثیر، ۱۳۹۹، ج۳، ص۲۸؛ صفدی، ج۱۵، ص۸۳
- ↑ طبری، ج۴، ص۱۵۶۱۵۷؛ ابن‌عبدالبرّ، ج۲، ص۵۸۰
- ↑ طبری، ج۴، ص۱۵۷؛ ابن‌اثیر، ۱۳۹۹، ج۳، ص۲۹
- ↑ رجوع کنید به طبری؛ج ۴، ص۱۵۷، ابن‌اثیر، ۱۳۹۹، ج۳، ص۲۹
- ↑ طبری، ج۴، ص۱۵۷۱۵۸
یادداشت
منابع
- ابن‌اثیر، اسدالغابة فی معرفة الصحابة، چاپ محمدابراهیم بنا، محمداحمد عاشور و محمود عبدالوهاب فاید، بیروت ۱۳۹۰۱۳۹۳/ ۱۹۷۰۱۹۷۳.
- ابن‌حجر عسقلانی، احمدبن علی، الاصابة فی تمییز الصحابة، چاپ علی محمد بجاوی، بیروت ۱۴۱۲/ ۱۹۹۲.
- ابن‌عبدالبر، یوسف‌بن محمد، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، چاپ علی محمد بجاوی، بیروت ۱۴۱۲/۱۹۹۲.
- صفدی.
- طبری، تاریخ (بیروت).
- طولابی، توران، دانشنامه جهان اسلام، سُراقَة بن عَمرو، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، سُراقَة بن عَمرو، کتابخانه مدرسه فقاهت.
پیوند به بیرون
- منبع اصلی مقاله: دانشنامه جهان اسلام