حسن بن حسین شیعی سبزواری

از ویکی شیعه
(تغییرمسیر از حسن بن حسین شیعی)
حسن شیعی سبزواری
اطلاعات فردی
نام کاملابوسعید (ابوعلی) حسن بن حسین واعظ بیهقی
تاریخ وفات(زنده در ۷۵۳ یا ۷۵۷ق)
اطلاعات علمی
تألیفاتراحة الارواح
مصابیح القلوب
المصباح المنیر فی فضائل النبی و اهل بیته
ترجمه کشف الغمه


ابوسعید (ابوعلی) حسن بن حسین واعظ بیهقی (زنده در ۷۵۳ یا ۷۵۷) از علمای شیعه قرن هشتم قمری و معاصر فخرالمحققین و شهید اول. وی در زمان حکومت سربداران می‌زیسته و کتاب راحة الارواح را به درخواست خواجه یحیی کرابی (د ۷۵۹ق) حاکم سربداری نوشته است. او در آثارش از خود با عنوان حسن شیعی سبزواری یاد می‌کند.

زندگانی

تاریخ ولادت دقیق او مشخص نیست اما گفته شده وی در سال ۷۵۳ یا ۷۵۷ قمری زنده بوده و احتمالاً معاصر با فخر المحققین محمّد بن حسن فرزند علّامه حلّی و هم روزگار یا نزدیک به عصر شهید اوّل است.[۱]

از زندگانی او اطلاع چندانی نیست، جز آنچه صاحب ریاض، سید محسن امین در اعیان الشیعة و آقا بزرگ تهرانی در طبقات اعلام الشیعة، در شرح حال و آثار او نوشته‌اند.[۲]

مراوده با سربداران

مؤلف از زندگانی خویش سخنی نگفته؛ امّا از سخن او در کتاب راحة الارواح به دست می‌آید که نزد حکمرانان سربداری قرب و منزلتی داشته است، تا آن‌جا که حاکم وقت سربداران -خواجه کرّابی- از او خواست کتابی در باب احوالات چهارده معصوم بنگارد و او پس از خواهش خواجه یحیی سربداری، کتاب راحة الارواح و مونس الاشباح را در پانزده باب نوشت.[۳]

راحة الارواح

القاب

در برخی منابع از او به لقب «تاج‌الدین» یاد شده است اما لقب مشهورتر او «الشیعی» است. می‌توان احتمال داد که تشابه اسمی وی با نویسندگان اهل سنت موجب شده تا به منظور تمایز بین آنها از او همه جا با این لقب یاد شود.[۴]

آثار

حسن شیعی سبزواری علاوه بر راحة الارواح، آثار دیگری نیز داشته که امروزه موجود و برخی منتشر شده است. مجموع آثار وی درباره زندگی و سخنان پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت معصومین است. دیگر آثار او عبارتند از:

  1. بهجة المباهج فی تلخیص مباهج المهج فی مناهج الحجج: این کتاب، تلخیص و در مواردی تکمیل اثر قطب الدین کیدری صاحب شرح نهج البلاغه با عنوان مباهج المهج است که به شرح زندگی ائمه می‌پردازد.
  2. ترجمه کشف الغمه نوشته علی بن عیسی اربلی در زندگی امامان شیعه.
  3. غایةُ المَرام فی فَضائل عَلی بن ابی طالب و ذُریته الکرام: شیعی سبزواری این کتاب مختصر را به کمک اخبار شیعه و اهل سنّت و با حذف اسانید روایات نگاشته است.
  4. مصابیح القلوب: که این کتاب ترجمه و شرح ۵۳ روایت منقول از رسول اکرم(ص) در مواعظ، امثال و حکم است.
  5. المصباحُ المُنیر فی فَضائل النّبی و اهل بیته: این اثر در دست نیست و فقط صاحب اعیان الشیعة از آن خبر داده است.[۵]

افندی اصفهانی، کتاب فارسی «تکملة السعادات فی کیفیة العبادات المسنونات» نوشته ابوالمحاسن جرجانی معاصر علّامه حلّی را که در سال ۷۰۲ق از نگارش آن فراغت یافته، به خط شیعی سبزواری دیده است. او این کتاب را در سال ۷۴۷ق رونویسی کرده است.[۶]

پانویس

  1. شیعی سبزواری، راحة الارواح، ۱۳۷۸ش، ص۱۱-۱۳.
  2. امین، اعیان الشیعة، ۱۴۲۱ق، ج۵، ص۵۱-۵۲؛ تهرانی، طبقات اعلام الشیعة، ج۸، ص۳۹۰.
  3. شیعی سبزواری، راحة الارواح، ۱۳۷۸ش، ص۱۱-۱۳.
  4. حسین‌زاده شانه‌چی، بازخوانی زندگی علمی و آثار حسن بن حسین بیهقی، ۱۳۸۶ش.
  5. حسین‌زاده شانه‌چی، بازخوانی زندگی علمی و آثار حسن بن حسین بیهقی، ۱۳۸۶ش.
  6. شیعی سبزواری، راحة الارواح، ۱۳۷۸ش، ص۱۴-۱۶.

یادداشت

منابع

  • شیعی سبزواری، حسن بن حسین، راحة الارواح، تهران، اهل قلم، ۱۳۷۸ش.
  • حسین‌زاده شانه‌چی، حسن، بازخوانی زندگی علمی و آثار حسن بن حسین بیهقی (عالم شیعی قرن هشتم هجری)، تاریخ اسلام در آینه پژوهش، تابستان ۱۳۸۶ - شماره ۱۴.
  • امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعة، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۲۱ق.

پیوند به بیرون