بحث:ذبیحه اهل کتاب
@Movahhed: سلام و عرض ادب.
نمی دانم گسترش این مدخل چقدر اولویت دارد ولی به نظر می رسد می توانیم با گسترش آن، مدخل را بهبود ببخشیم . به عنوان مثال:
- بخشی به عنوان «احکام» ایجاد شود و ذیل آن به برخی از احکام ذبیحه اهل کتاب اشاره شود. مثلا حکم طهارت ذبیحه اهل کتاب (غیر از حلیت اکل)
- اشاره به فتاوای معاصر نیز می تواند به مخاطبین کمک بیشتری کند. اگر در میان معاصرین قائل به حلیت نداریم می توانیم این را با یک گزاره بیاوریم و مخاطبین تکلیف خود را بدانند (هر چند می دانم اینجا نمی خواهیم رساله عملیه بدهیم ولی شاید اشاره به معاصرین مدخل را مفید تر و کاربردی تر کند.)
- با توجه به اینکه اختلاف اصلی این حکم بین شیعه و سنی بر سر برخی از روایات است، ایا صلاح می دانید که بخشی را تحت عنوان «آیات و روایت» ایجاد کنیم و با تفصیل بیشتری به این مسئله بپردازیم؟ التبه در قسمت دیدگاه ها به این اختلاف اشاره شده است ولی بسیاری جزئی است.
تشکر --Rafati (بحث) ۸ دسامبر ۲۰۱۷، ساعت ۰۹:۲۲ (+0330)
چند نکته
- به کتاب حرمة ذبائح اهل الکتاب» شیخ بهایی مراجعه کردم نظر حنابله با دیگر فرق اهل سنت متفاوت بود. حنابله میگن حرام است.
- ادبیات متن گزارشی‌تر شود. مثلا وقتی می‌گوییم فلانی نظرش اینا باید به کتاب خودش ارجاع بدیم اگر به کتاب دیگری ارجاع میدیم باید انتساب در متن خودش را نشان بده مثلا چندین بار ادعا شده فقیهی نظرش فلانه بعد به کتاب فقیه دیگری نسبت داده شده است در این موارد باید در متن به گونه‌ای نشان بدیم که ما منبع اصلی را ندیدم.
- نکته مهم در کتاب شیخ بهایی قول به حرمت به جمهور نسبت داده شده و به شاذ بودن نظر ابن عقیل در میان فقهای امامیه تصریح شده است. در موارد اختلافی به این جور منابعی استناد کنیم که مشهور و غیر مشهور را مشخص کرده اند.
- جمله زیر هم درست نیست: چون بحث درباره این است که نام خدا برده شود یا نشود نه نام غیر خدا!
- حنفی، حنبلی، مالکی و شافعیان از اهل‌سنت نیز ذبیحه اهل کتاب را در صورتی حلال می‌دانند که موقع ذبح کردن نام غیر خدا برده شود.
- مستند قائلان به جواز چیست؟--Shamsoddin (بحث) ۱۷ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۰۱ (+0330)
@Shamsoddin:
به نام خدا
سلام
- حنابله زمانی حرام می‌دانند که به‌نام غیر خدا کشته شوند «و احتج الحنابلة على تحريم ذبيحة المسلم إذا ترك التسمية سواء تركها عمدا أو سهوا بظاهر آية» که در کتاب الفقه علی المذاهب الأربعة با این بیان از حنابله آمده است «يشترط لحل ذبيحة الكتابى يهودياً او نصرانياً ان لا يهل بها لغيرالله» پس نظر حنابله هم مانند سایر فرق اهل سنت است.
- یکی از منابعی که برای این مطلب ارجاع شده کتاب شیخ بهائی است و در این کتاب مطلب این گونه نبود.
- مورد دوم اقوال از کتاب مختلف الشیعه است که باید نقل و گزارشی بکنم؛ این تذکر صحیح است و باید گزارشی کنم.
- و اما مورد سوم قول به حلال بودن شاذ نیست چون شهید ثانی در کتاب مسالک الافهام ج۲، ص۲۲۵ بعداز نقل روایات در این زمینه؛ نتیجتا به حلال بودن رسیده است ولی اما می‌نویسد «و على كل حال فلاخروج لما عليه معظم الاصحاب بل كاد ان يعد من المذهب». بنظر بنده کتاب شیخ بهایی نمی‌تواند در این زمینه به عنوان مرجع برای آدرس دهی جهت تفریق بین اقوال علما باشد.
- وقتی ایشون گزارش کرده و گزارش هم با متن ما هماهنگه چرا ارجاع ندیم البته ادعای شهید را هم می‌آوریم.
- آخرین تذکرتان وارده چون ایراد نوشتاری از خودمه باید می‌نوشتم «به نام غير خدا كشته نشود».
- مستند قول به حلیت ذکر می‌شود ان شاءالله.