آیین وهابیت (کتاب)
| اطلاعات کتاب | |
|---|---|
| نویسنده | جعفر سبحانی |
| موضوع | کلام |
| زبان | فارسی |
| اطلاعات نشر | |
| ناشر | انتشارات دفتر اسلامی |
| تاریخ نشر | ۱۳۶۴ش |
آیین وهابیت کتابی کلامی و به زبان فارسی تألیف آیتالله جعفر سبحانی از عالمان شیعه در قم. او در این اثر که در ۲۰ فصل گردآوری کرده، به مباحث اختلافی بین شیعیان و وهابیت پرداخته و سپس به نقد و بررسی عقاید وهابیان میپردازد. این اثر در مؤسسه امام صادق(ع) به چاپ رسیده و ترجمه عربی آن با عنوان «الوهابیة فی المیزان» منتشر شده است.
درباره مؤلف
آیتالله سبحانی تبریزی (زادهٔ ۲۰ فروردین سال ۱۳۰۸ش در تبریز)، متکلم، فقیه، اصولی، مفسر شیعه و از مراجع تقلید و اساتید حوزه علمیه قم است.[۱]
معرفی کلی
کتاب آیین وهابیت، پژوهشی درباره اختلافات عقیدتی وهابیان با دیگر مسلمانان است که با استناد به کتاب و سنت، موضع صحیح اسلامی را تشریح میکند. مؤلف از علمای وهابی خواسته بهجای واکنش غیرمنطقی، نقد علمی ارائه دهند و از ایجاد تنش در حرمین شریفین خودداری کنند. همچنین تأکید دارد که تبلیغات تفرقهانگیز وهابیان باعث اختلاف در جامعه اسلامی شده و باید کنار گذاشته شود تا مدیریت امور فکری به اندیشمندان سپرده شود.[۲]
محتوای کتاب
مؤلف در مقدمه کتاب، اساس اسلام را بر پایه توحید و وحدت کلمه دانسته و این دو را مورد تأکید پیامبر(ص) معرفی میکند. وی سپس به پایهگذاری فرقه وهابیت میپردازد که بر اساس عقائد انحرافی و افراطی ابن تیمیه حرانی شکل گرفت و بعدها توسط محمد بن عبدالوهاب تأسیس شد. سبحانی تأکید میکند که وهابیان به تکفیر مخالفانن پرداختند و تفرقه و جدایی را میان مسلمانان نهادینه ساختند.[۳]
او سپس به معرفی ابن تیمیه از دیدگاه عالمان معاصر پرداخته که هر کدام به گونهای او را مورد نکوهش و مذمت قرار دادهاند.[۴]
فصول کتاب
آیتالله سبحانی در ۲۰ فصل و یک خاتمه، ضمن زندگانی محمد بن عبدالوهاب به نقد و بررسی عقائد وهابیان میپردازد.
- فصل اول: زندگانی ابن عبدالوهاب پایهگذار وهابیت
- فصل دوم: بررسی عقائد وهابیت درباره عدم جواز بناء بر قبور انبیا و اولیاء
- فصل سوم: بررسی عقائد وهابیت درباره عدم جواز بنای مسجد در جوار مراقد مشرفه
- فصل چهارم: جواز زیارت قبور بر اساس قرآن و سنت
- فصل پنجم: آثار نیک و نتایج مثبت در زیارت قبور شخصیتهای دینی برای زائران
- قصل ششم: جواز اقامه نماز و دعا در کنار قبور اولیای الهی
- فصل هفتم: توسل به اولیای الهی
- فصل هشتم: جواز نذورات برای قبور
- فصل نهم: جواز تکریم ایام ولادت و رحلت بزرگان دین
- فصل دهم: تبرک و طلب شفا از آثار اولیاءالله
- فصل یازدهم: توحید در عبادت
- فصل دوازدهم: استعانت و طلب یاری از اولیای الهی در زمان حیات آنها
- فصل سیزدهم: استعانت و طلب یاری از اولیای الهی پس از وفاتشان
- فصل چهاردهم: طلب شفاعت از اولیاءالله
- فصل پانزدهم: رد دلایل وهابیان بر حرمت شفاعت
- فصل شانزدهم: اعتقاد به قدرت غیبی داشتن اولیای الهی
- فصل هفدهم: جواز قسم دادن خدا به حق اولیائش
- فصل هجدهم: بررسی قسم خوردن به نام غیر خداوند
- فصل نوزدهم: جوازاستغاثه به اولیای الهی در سختیها و گرفتاریها
- فصل بیستم: جواز گریستن به میت قبل از دفن و پس از آن.[۵]

در خاتمه کتاب، بحثی پیرامون جواز زیارت قبور توسط زنان و بحثی درباره اضافه لفظ «عبد» به مخلوق در نامگذاری افراد شده (مانند عبدعلی، عبدالحسین، عبدالرضا) و به مشروع بودن آن از قرآن و سنت پرداخته است.[۶]
چاپ
چاپ آیین وهابیت در سال ۱۳۶۴ش در قم توسط انتشارات دفتر اسلامی صورت گرفت. ترجمه این اثر به زبان عربی توسط انتشارات مؤسسه امام صادق(ع) در قم بوده و چندین بار تجدید چاپ شده است.
متن کتاب
پانویس
- ↑ زندگینامه آیتالله سبحانی، پایگاه اطلاعرسانی آیتالله سبحانی.
- ↑ سبحانی، آیین وهابیت، ۱۳۶۴ش، ص۲۲و۲۳.
- ↑ السبحانی، الوهابیة فی المیزان، ۱۴۲۷ق، ص۵و۶.
- ↑ السبحانی، الوهابیة فی المیزان، ۱۴۲۷ق، ص۸و۱۰.
- ↑ السبحانی، الوهابیة فی المیزان، ۱۴۲۷ق، فهرست کتاب.
- ↑ السبحانی، الوهابیة فی المیزان، ۱۴۲۷ق، ص۳۱۳ به بعد.
منابع
- السبحانی، جعفر، الوهابیة فی المیزان، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، چاپ سوم، ۱۴۲۷ق.
- زندگینامه آیتالله سبحانی، پایگاه اطلاعرسانی آیتالله سبحانی.
- سبحانی، جعفر، آیین وهابیت، قم، انتشارات دفتر اسلامی، ۱۳۶۴ش.