آب باران

مقاله قابل قبول
بدون عکس
عدم رعایت شیوه‌نامه ارجاع
شناسه ناقص
از ویکی شیعه

آب باران به آب حاصل از ریزش باران گفته می‌شود و احکام فقهی آن در باب طهارت و اطعمه و اشربه آمده است.

آب باران از اقسام آب مطلق است.[۱] این آب در حال بارش در حکم آب جاری است از این‌رو در برخورد با نجاست، نجس نمی‌شود، مگر آنکه رنگ، بو یا مزه آن تغییر کند.[۲]

احکام

  • بنا به روایات نوشیدن آب باران برای تمیزشدن بدن و برطرف‌ کردن بیماری‌ها[۳] و نیز باز کردن کام نوزاد با آن در صورت نبودن آب فرات، مستحب است.[۴]
  • اگر به چیز نجسی که عین نجس در آن نیست یک مرتبه باران ببارد جایی که باران به آن برسد پاک می‌شود و در فرش و لباس و مانند اینها فشار لازم نیست البته باریدن دو سه قطره فایده ندارد، بلکه باید طوری باشد که بگویند باران می‌آید.
  • اگر باران به عین نجس ببارد و به جای دیگر ترشح کند، چنانچه عین نجاست همراه آن نباشد و بو یا رنگ یا مزه نجاست نگرفته باشد پاک است.
  • اگر بر سقف عمارت یا روی بام عین نجاست باشد، تا وقتی باران به بام می‌بارد آبی که به چیز نجس رسیده و از سقف یا ناودان می‌ریزد پاک است. و بعد از قطع شدن باران اگر معلوم باشد آبی که می‌ریزد به چیز نجس رسیده است، نجس می‌باشد.
  • زمین نجسی که باران بر آن ببارد پاک می‌شود و اگر باران بر زمین جاری شود و به جای نجسی که زیر سقف است برسد، آن را نیز پاک می‌کند.
  • خاک نجسی که به واسطه باران گِل شود و آب آن را فرا گیرد پاک است. اما اگر فقط رطوبت به آن برسد پاک نمی‌شود.
  • هرگاه آب باران در جایی جمع شود اگر چه کمتر از کُر باشد، چنانچه موقعی که باران می‌آید چیز نجسی را در آن بشویند و آب بو یا رنگ یا مزه نجاست نگیرد، آن چیز نجس پاک می‌شود.
  • اگر بر فرش پاکی که روی زمین نجس است باران ببارد، و بر زمین نجس جاری شود، فرش نجس نمی‌شود و زمین هم پاک می‌گردد.[۵]

پانویس

  1. نجفی، جواهر الکلام، دارالکتب الاسلامیه، ج۶، ص۱۳؛ یزدی، العروة الوثقی، ج ۱، ص۱۳۴-۱۳۹.
  2. نجفی، جواهر الکلام، دارالکتب الاسلامیه، ج۱۶، ص۲۹۷-۳۰۰.
  3. کلینی، الکافی، دارالکتب الاسلامیه، ج ۶، ص۳۸۷؛ بنی‌هاشمی، توضیح المسائل مراجع، ج۲، ص۵۹۷، مسئله ۲۶-۲۷.
  4. نجفی، جواهر الکلام، دارالکتب الاسلامیه، ج ۳۱، ص۲۵۳.
  5. بنی‌هاشمی، توضیح المسائل مراجع، از مسئله ۳۷ تا ۴۳.

یادداشت

منابع