کاربر:Bashiri/صفحه تمرین3: تفاوت بین نسخهها
جز (←دیدگاه مفسران(محتوای آیه)) |
جز (←شأن نزول) |
||
سطر ۹: | سطر ۹: | ||
== شأن نزول == | == شأن نزول == | ||
علامه طباطبایی به نقل از تفسیر درالمنثور شأن نزول آیه را مربوط به همسران بعضی از انصار میداند که عهد کرده بودند تا اگر فرزندی به دنیا بیاورند و زنده بماند، آنها را یهودی کنند و به همین دلیل زمانی که یهودیان بنیالنضیر به خاطر پیمان شکنی به بیرون مدینه رانده شدند، پدران آن فرزندان اجازه خروج به آنها نمیدادند ودرصدد بودند تا به اجبار آنها را مسلمان کنند تا اینکه آیه نازل میشود.<ref>علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۳۴۷.</ref> البته علامه طباطبایی قول دیگری را نقل میکند که فردی از پیامبر اکرم(ص) سوال نموده بود که آیا میتواند فرزندان خود را که نصرانی هستند، به اسلام مجبور نماید و این آیه در پاسخ نازل شده است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۳۴۸.</ref> | علامه طباطبایی به نقل از تفسیر درالمنثور شأن نزول آیه را مربوط به همسران بعضی از انصار میداند که عهد کرده بودند تا اگر فرزندی به دنیا بیاورند و زنده بماند، آنها را یهودی کنند و به همین دلیل زمانی که یهودیان بنیالنضیر به خاطر پیمان شکنی به بیرون مدینه رانده شدند، پدران آن فرزندان اجازه خروج به آنها نمیدادند ودرصدد بودند تا به اجبار آنها را مسلمان کنند تا اینکه آیه نازل میشود.<ref>علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۳۴۷.</ref> البته علامه طباطبایی قول دیگری را نقل میکند که فردی از پیامبر اکرم(ص) سوال نموده بود که آیا میتواند فرزندان خود را که نصرانی هستند، به اسلام مجبور نماید و این آیه در پاسخ نازل شده است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۳۴۸.</ref> | ||
− | در تفسیر مجمع البیان قتادة بن دعامه، حسن و ضحاک معتقدند این آیه درباره اهل کتابی که از آنها جزیه دریافت میشد نازل شده است. سدی گفته است، این آیه درباره همه کافران است و بعدها با آیه قتال نسخ شده است. | + | در تفسیر مجمع البیان قتادة بن دعامه، حسن و ضحاک معتقدند این آیه درباره اهل کتابی که از آنها جزیه دریافت میشد نازل شده است. سدی گفته است، این آیه درباره همه کافران است و بعدها با آیه قتال نسخ شده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۶۳۱و۶۳۲.</ref> |
== دیدگاه مفسران(محتوای آیه) == | == دیدگاه مفسران(محتوای آیه) == |
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۱۵
بسم الله الرحمن الرحیم
لا اکراه فی الدین
محتویات
معرفی اجمالی
متن و ترجمه آیه
شأن نزول
علامه طباطبایی به نقل از تفسیر درالمنثور شأن نزول آیه را مربوط به همسران بعضی از انصار میداند که عهد کرده بودند تا اگر فرزندی به دنیا بیاورند و زنده بماند، آنها را یهودی کنند و به همین دلیل زمانی که یهودیان بنیالنضیر به خاطر پیمان شکنی به بیرون مدینه رانده شدند، پدران آن فرزندان اجازه خروج به آنها نمیدادند ودرصدد بودند تا به اجبار آنها را مسلمان کنند تا اینکه آیه نازل میشود.[۱] البته علامه طباطبایی قول دیگری را نقل میکند که فردی از پیامبر اکرم(ص) سوال نموده بود که آیا میتواند فرزندان خود را که نصرانی هستند، به اسلام مجبور نماید و این آیه در پاسخ نازل شده است.[۲] در تفسیر مجمع البیان قتادة بن دعامه، حسن و ضحاک معتقدند این آیه درباره اهل کتابی که از آنها جزیه دریافت میشد نازل شده است. سدی گفته است، این آیه درباره همه کافران است و بعدها با آیه قتال نسخ شده است.[۳]
دیدگاه مفسران(محتوای آیه)
آیتالله مکارم در تفسیر نمونه این آیه را پاسخی به افرادی است که زور و شمشیر را عامل پذیرش دین اسلام میدانستند و همچنین درصدد بیان ممنوعیت اجبار در پذیرش دین است.[۴] در تفسیر مجمع البیان گفته شده زجاج معتقد است با این آیه مشخص میشود، اگر کسی پس از جنگ اسلام آورد، به اکراه اسلام نیاورده است. از ابن عباس نیز نقل شده، این آیه مربوط به فرزندان یهودی دسته مشخصی از انصار است و قول آخر هم اینکه مخاطب آیه عموم هستند؛ به این معنا که در دین که مسئلهای قلبی است، اجبار وجود ندارد.[۵] علامه طباطبایی معتقد است بیقید و شرط بودن آیه، نشان میدهد همه انسانها از جمله کفرپیشگان نیز نمیبایست با اکراه دین اسلام را بپذیرند و آیه نهی شرعی (حکم انشائی تشریعی) است و جمله بعدی«قدتبین..» علت این حکم عنوان شده که عبارت است از بارز بودن حقیقت.[۶]
کاربرد فقهی
پیوند به بیرون
پانویس
- ↑ علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۳۴۷.
- ↑ علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۳۴۸.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۶۳۱و۶۳۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۲۷۹و۲۸۰.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۶۳۱و۶۳۲.
- ↑ علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۳۴۲و۳۴۳.
منابع
- طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، بیروت، دارالمعرفه، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق.
- علامه طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، موسسة الاعلمی للمطبوعات، چاپ سوم، ۱۳۹۳ق.
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیة، چاپ سی و دوم، ۱۳۸۰ش.